Yaşam gül bahçesi vaat etmiyor demiştik
değil mi? Mira bir düş kurmuştu hamile kalmak, yaşama kök salmak istiyordu.
Dünyadaki en insana ait duyguydu bu. Belki de ameliyatta kendisine bir şey
olursa bir parça kalsın ondan ama Yaman’la aşklarını hep hatırlatan bir parça
kalsın istiyordu. Kurduğu gerçekleşemeyen hayallerine inat, bu kez daha kolay
bir hayal kurdu. Her şeyden herkesten kaçıp sadece aşkı hissedeceği, ömürlük
birkaç günü hayal etti. Yaman onun için gerçekleştirdi. Ömründe belki de bu
denli güzel bir aşk tatili yapamamış olanların içindeki ukde, artık daha az
acıtır oldu onları izlerken… Giderken Mira ve Yaman’ın bıraktıkları mektuplar
mı, yoksa beraber geçirdikleri o şahane birkaç gün mü gözlerimizi ıslatan?
Harika bir doğada aşk sahneleri
çekilecekse bundan sonra, önce şu görüntüler izlenmeli…
Koca bir bölümü bu derlemeye
koymanın anlamı yok, MedCezir’in 71.
bölümünde Yaman’la Mira
aşkın en güzel halini yaşadılar, izleyene yaşattılar. Ama drama tanrısı da
izlemedeydi, avını gözetleyen hain bir akbabaydı peşlerinde. Mira’nın hastalığı
bir evre daha atlamış, şu sahnede Mira’nın halüsinasyonundaki sakallı adamların
elleri hepimizin boğazına dolanmıştı, en çok da Yaman’ın… Mira Yaman’ın en
büyük kahramanlığını yapmasını istiyordu ondan: “Kurtar beni Yaman!”
Hiçbiri itiraf edemese de zaman
daralıyordu, Mira’nın ameliyat tarihi belirlendi ama Mira’nın bir isteği daha
vardı. Bu riskli ameliyattan önce Yaman’la
evlenmek istiyordu. Önce düğün sonra ameliyat ama hepsinden önce; iyi ki
doğdun Yaman!
Mira yine öyle güzel bir hediye
hazırlamıştı ki Yaman için… Gözyaşları içinde yeni yaşa merhaba dediği parti ve
sonrasında beraber sabahladıkları gece belki de en güzel Yamira sahnesiydi.
Üstelik bir de bonusu vardı bu gecenin. Evlenmek için en güzel yer, sahilde
deniz kenarında sonsuz aşk yemini edilecekti. Aşk bir masal olmalıydı bu kadar
güzelse eğer…
Düğün hazırlıkları, telaş, kıyamet. Kötü teorilerden bahsetmek
yok, gelin kınası, damat vedası derken, Orkun’un oyununa düşen Yaman’ı merak
eden Mira, üzerinde bindallısı ile bunca yıllık terbiyesini endişesine kurban
eder ve raf ömrü biten terbiyesini MedCezir’in
en efsane sahnelerden biri olarak hafızalara kazır.