İzleyici Yorumu: Sufjan Stevens’ın eşsiz ezgilerinden biriyle, harika bir şekilde açıldığından mıdır bilmem, epey olumlu başladım diziye. İlk planda Milo Ventimiglia’nın poposunu görmek de birçok seyirciyi memnun edecektir sanırım (bunu yayında tutacaklar mı?). Ama işin aslı, dizi daha ilk dakikasından seyirciyle çok kuvvetli bir duygusal bağ kuruyor. Ve bölüm boyunca bunu ilmek ilmek işleyip karşısındakini asla elinden kaçırmıyor. O kadar iyi bir senaryo var ve dizi kendine o kadar güveniyor ki, bir pilot izlediğinize inanamıyorsunuz bile. Bölümü tek bir gözyaşı akıtmadan bitirebilen biri olursa bana ulaşsın, kalpsizlik plaketi vereceğim. Fakat “aynı gün doğanlar özel bir bağ paylaşırlar mı?” gibi bir soruyla dizinin tüm pazarlamasını yapmanın alemi yok. Çünkü dizi bundan çok daha başka bir şey üzerine ilerliyor. Sektör, yanlış pazarlandığı için seyircisinin beklentilerini karşılayamayarak batan dizilerle doluyken alınmaması gereken bir risk olmuş. Umarım her şey yolunda gider. Çünkü This Is Us özel bir dizi olacağa benziyor.