Kerim, yıllar boyunca hayallerini sırtında taşımıştı. Bilim insanı olacak, çevreye faydası dokunacaktı. O güzel gözlerinde taşıdığı gözlükleriyle kitaplarına gömülürken naif bir insan olarak büyüyordu günden güne.

Kerim’in ilk dönüm noktası, babasıyla çıktığı yolculuğun sonrasında Melek’le nişanlanarak İstanbul’a dönmesi oldu. Kerim, ailenin küçük oğluydu, kimse ona kıyamazdı. O yüzden bu durumu çok da ciddiye almadı. Yıllar geçti, okumaya Almanya’ya gitti. Bebek filleri sevme heyecanı ise kalbinde baki kaldı. Bir bayram tatilinde, Bayram Bey nişanlısıyla bir araya getirdi Kerim’i. Kerim o an isyan etti ama Bayram Bey isyanını umursamadı.

İlk günden beri Kerim’in salt para için babasının sözünü dinleyen bir adam olmadığını söylüyorum. Kerim’in tek derdi para değildi, mutlu ve huzurlu bir ailenin varlığı ona iyi geliyordu. Didişseler de babasını çok seviyordu Kerim.