"Bir şeyi anlamaya çalışırken neyi dikkate almam gerektiğini bilmiyordum. Sözlere değil, yapılanlara bakmalıydım. Güzel kokusuyla beni öyle büyülemişti ki... Ondan uzaklaşmamalıydım... Onun bana yaptığı o küçük numaraların arkasında yatan sevgiyi anlamalıydım. Çiçekler çok tutarsız oluyorlar. Ama onu nasıl sevmem gerektiğini bilemeyecek kadar küçüktüm..."
Ömer'in, onu Sinan'dan kıskandığını bir türlü anlayamayan Defne...
Defne'nin, onu Yasemin'den, Feryal'den kıskandığını bir türlü anlayamayan Ömer...
Ömer'in, neden sert ve soğuk davranışlar sergilediğinin idrakına varamayan Defne...
Defne'nin, neden Sinan'ın asistanı olduğunu kafasında bir yere oturtamayan ve "Ömer Bey'in asistanı" olmak istemediğini zanneden Ömer...
Sinan'ın daha yeni asistanı olmuş Defne'yle, tuvalette karşılaştığında, eylemlere baktığını, sözlerin bir önemi olmadığını söylemişti Ömer. Asansörü durduran Ömer'e, çok anlaşılmaya kapalı bir kişiliği olduğunu iddia etmişti Defne. İkisi de birbirlerini asla anlamıyorlardı ve sözlerle eylemler arasında, derin muammalar yaşıyorlardı. Tüm bu hareketlerin kökeninde, yeni filizlenmeye başlamış bir aşkın olduğunu göremiyorlardı. Yürekleriyle bakamıyorlardı, henüz!
Ömer'in üzerinden çıkardığı gömleğini koklayan ve kokusuna aşık olan Defne ürküyordu. Defne'nin saçlarının kokusunun burnuna çalınmasına aşık olan Ömer ise, ne yapacağını bir türlü kestiremiyordu. Ve yine de ikisi de uzaklaşamıyorlardı birbirlerinden. Ve yine, birbirlerini çok sevmelerine rağmen, ikisi de sevmeyi bilmiyorlardı. Bu aşkla büyümeleri gerekiyordu, daha çok şey yaşamaları gerekiyordu. Onların bu tutarsız, mantıklarının devre dışı olduğunu gördüğüm her anlarında, küçük prensi düşünürüm yine. Küçük prensin, gülüne olan sevgisini... Aslında tutarsız olan, güller değil sadece sevgili küçük prens, sevdaya düşen tüm canlılar!