Babamla ortak dizi seyretmişliğimiz pek nadirdi. Ekmek Teknesi onlardan biriydi. Babam bilmezdi ama, ben O'nu Nusret Baba’ya benzeterek izlerdim diziyi. Mizacı daha sertti babamın. Nusret Baba daha sükunetli bir adamdı. Deli dolu beş kızın sakin kalabilmeyi becerebilen babasıydı O. Bütün ailesini ve hatta mahallesini gölgesinde barındıran koca bir çınar gibiydi. Nusret Baba’nın bizde hatırası büyük, yeri ayrıdır. "Baba" kelimesini her işittiğimde gözümde canlanan silüetlerden biridir Nusret Baba karakteri. Büyük şehirlerde telaşlara yenilmeden de yaşanabileceğinin; yalansız, haramsız, aza kanaat ederek de mutlu olunabileceğinin en ‘baba’ temsilidir.

Nusret Baba’yı öldüren senariste çok kızmıştım. Fakat aynı hazin sonu Yaradan yazınca ne diyeceğini bilemiyor insan. Bütün iyi babalar ve hatta bütün iyi insanlar erken ölüyor. Nusret Baba, babam, Savaş Dinçel ve diğerleri...

Bu dünyaya hoş bir seda bırakıp göç etmiş bütün babaların anısına saygıyla…