Ömer’in Sinan’ın evindeyken Defne’nin çizimlerine hayranlıkla bakışı, gururlanması o kadar güzel yansıtılmıştı ki karşımda dünyanın en güzel ayakkabı çizimleri olduğunu düşündüm. Defne’nin imzasını okşadığını görünce tepemde kuşlar uçuştu. Defne’yi sevmelerin çok güzel be Ömer!
Asansör önünde telefonda anneannesi ile konuşan Defne’yi gören Ömer’in telaşı çok tatlıydı, konuşması biten Defne’ye “Türkan Teyze mi?” demek yerine “Anneanne mi?” diyen Ömer’in damat olmak için pek bir heveslenmiş olduğunu gördüm.
Sen kendinden ödün vermemek için dik duruşlar sergilemeye çalış bakalım, bir dolma kalem, bir beyaz boyun bölgesi, iki tutam kızıl saç birleşir adamın aklını başından böyle alır Ömer’im, bakıyorum da şakulün kaydı! Ama hep dürüstsün be bebişim… İçinde de bir şeyi tutamayıp kendini ele veriyorsun bir de en yalın haliyle, üzerini örtme gereği duymadan… “Şey oluyorum.” Ahahaha ne oluyorsun Ömercim? Hayır, Defne’yi safoz sanıp eline böyle koz verdin ama biz kadınlar zıbıtık zihinlerimizi böyle anlar için hazırda tutarız ve doğal olarak nakavt etmek için tetikte oluruz… Geçmiş olsun canım :)
Gün içinde karşılıklı atışan Ömer-Defne ikilisi o sevip de özlediğimiz hallerine dönüşmüşlerdi, yılbaşı çekilişinde de Türk dizi klişesi olan sevgili sevgiliye çıkar kanununu yerle bir ettiğiniz için de teşekkürler, böylesi çok daha güzel oldu. Koray’ın olaya müdahalesi ile Defne bir şekilde Ömer’e hediye alacak konuma geldi de oradan da bir heyecan yaptık.
Her özel günde olduğu gibi, yılbaşı kutlamamız da pek bir sönüktü. Benim finallerimin bitişi şerefine verdiğim partiler bile daha şaşaalı oluyor! Neyse, Defne Ömer’e gol atma peşinde olduğundan geç gideyim diye odasında bekledi de kilitli kaldı ya “Tamam.” dedim “Beyaz atlı prensi gelip kurtaracak.” bir de ne görelim, siyah cücük topuzlu Deniz belirdi kapıda.
Ben Defne’nin Deniz’e bu kadar kibar yaklaşmasını, tatlı tatlı konuşmasını sindiremiyorum. Bu adam, Ömer’i defalarca kere batırmaya, yok etmeye çalışan biri değil mi? Defne, nasıl bu durumu görmezden gelebilir anlayamıyorum. Ömer’in Defne’yi birilerinden kıskanmasını çok istiyorum ama bu kişi Deniz olmamalı, en azından Defne bu kadar rahat olmamalı. Ömer, Defne’yi şirket çalışanlarına karşı rezil eden Sude’ye, üstelik kuzeni olmasına rağmen nasıl büyük tepkiler vermişti; bir de Defne’nin bu gereksiz yaklaşımına bakın! Durduk yere sinirleniyorum. Otur Defne sıfır.
Parti sonrası kendi odalarında bireysel çalışan çiftimizden bir atraksiyon beklememek olmazdı tabii ki. Her eve lazım, gül güleç suratlı Şükrü Abim elinde iki sandviç paketiyle geldi. E tabi Ömer de haklı, sevdiceğinin zayıflığı herkesin dilinde. Günden güne eriyor, maazallah severken elimde kalır korkusuyla Defne’yi beslemeye karar vermiş. Ne kadar da zarif bir erkek :) Biz seni anlıyoruz da Ömercim, olaylardan bir haber Şükrü Abim ne yapsın? Üstüne gitmeyin tontişimin.
Defne, Ömer’in sandviç atağını kafa karıştırma aracı olarak algılayıp karşılıksız bırakmamak adına daha vurucu bir hamle yaptı; fıstık ezmesi. Ömer’in suratı, hop oturup, hop kalkışları, yere göğe sığamaması o kadar komikti ki “Yaaa işte böyle oluyor Ömercim, aylardır o kızı duvarlara kıstırıp baştan çıkarmaların nasıl oluyormuş gör bakalım. Al sana fıstıklı atom bombası!” dedim durdum. Çok iyi hareket Defne, kaptın on puanı ama işte amacına ulaşamadın, karşındaki Ömer İplikçi. Aylardır senin peşinde sürüne sürüne dirayetli olmayı, gücüne güç katmayı öğrendi. Öyle kolay pes etmez, biraz düşün bakalım; daha vurucu bir şeyler lazım sana. :)
Haftalardır şikâyetçi olduğum konu Defne’nin gözlerinde aşk değil hırs görmemdi. Bu kız hatalı olduğunu, her şeyden önemlisi Ömer’i sevdiğini unutmuş gibi davranıyor diyerek saldırı halindeydim. Bu bölümdeki asansör sahnesinde eski Defne’ye kavuşmuş olmanın getirdiği mutlulukla ayağa kalkıp halay çektim. “Sadece iyi olduğun için değil bu kadar adaletli olduğun için de.” diyerek boşlukları doldurmamızı isteyen Defne, biliyoruz canım biz de aşığız, seviyoruz, hayranız, imreniyoruz.