Kader ağlarını kavuşamayan çiftlerden yana örüyorsa bu ağlardan nasibini en çok alan çiftlerden biri YaMira. “Ayrılsak da beraberiz” klişesine tepki olarak var olan “kavuşsak da hep ayrıyız” onların ilişkisinin özeti aslında. Karşılarında hep engeller, ilişkilerine hep karşı çıkanlar… “Zengin kız-fakir oğlan”dan yola çıkıp  “psycho-killer”lara uzanan anti YaMira unsurlarına inat, karşı karşıya geldiklerinde gözlerinden çıkan elektriğe, biz ekran başındakilerin bile kapılmaması mümkün değil. Eh, prizde durduğu gibi durmayan bu elektriğin, dudakları birleştirmemesi imkânsız oluyor tabi. İlk karşılaştıkları andan itibaren “hadi öpüşüp sevgili olun” dileklerimizin muhatabı bu ikilimizin ilk öpüşmesi ise; adeta aşkı tanımlarken kullanılan “içimde salıncaklar havalanıyor” un görseli…

 

Lunapark’ın en romantik oyuncağı dönme dolabın en tepesinde, yıldızların elini uzatıp dokunabileceğin kadar yakın olduğunu hissettiğin bir anda, zaten buna çoktan hazır olan Mira’nın yıldızları sönük gösteren güzelliği ile birleşen tüm şartlar bu öpüşmeyi hazırlar. Yaman en büyük korkularıyla yüzleşir ve onları aşar; yükseklik korkusu ve Mira’ya kapılmak.

 

Suskunluğum seni özlemediğimden değil

Ben sevmekten önce terk edilmeyi öğrendim Mira,

Üstüne sen, hiç bilmediğim bir kuyruklu yıldız

Uzaktan bakınca bile o kadar güzelsin ki

Yakınına gelince kör olmaktan korkuyorum

 

Korkularını aşan Yaman’ın dudaklarından şiir tadında dökülen bu cümleler ve Mira’nın verdiği “buna izin vermem” cevabı elbette bir öpücükle tescillenmelidir.