Ahmet’in öfkesi

Bu andan itibaren Ahmet, Yasemin’e karşı inanılmaz bir öfke duyar. Yasemin’e; başkasıyla evlendiğinde, O’nunla kaçmadığında ve hatta O’na “Git başkası ile ol!” dediğinde bile göstermediği tepkiyi gösterir. Hayatında ilk defa Yasemin’e öfkelidir. Her koşulda, ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın hep Ahmet’in aşık bakışıklarına alışık olan Yasemin, ilk kez kendisine öfke ile bakan Ahmet ile tanışır. Her ne kadar Ahmet’in dili; öfkesini, kızından ayrı geçen yılların hıncı diye tarif etse de; tam bir romantik olan Ahmet, Yasemin’den ayrı kalıp bu kadar acı çekmesine öfkelidir. Ahmet öfkesini Rüya’nın velayetini alarak çıkarmak ister. Yasemin ve Ahmet’in arası babalık davası ile iyiden iyiye gerilir. Ancak mahkemede Yasemin’in itirafı ile sular biraz durulur. Kesin barışma ise  yine Ahmet’in Yasemin’in günlüğünü okuması ile ve yine Büyükada’da gerçekleşir.