Dizi senaristliği dersleri almaya başladığım günlerde ilk bölümü yayınlanan O Hayat Benim’i, aslında biraz da işin pratiğini görebilmek için izlemeye başlamıştım. Fakat bir süre sonra baktım ki, diziyi gününde, saatinde ve gayet de ilgiyle izliyorum. Formülü tanıdık gibi görünse de O Hayat Benim in hikayesine katılmış bir iksir olduğuna sanırım o günlerde inanmaya başladım. Hikayenin merkezindeki “Büyük Sır” bence dizinin en güçlü yanı.

Diziyle ilgili fikrimi, zikrimi zaten haftalık yorumlarımda yeterince anlatıyorum. Bu sefer konumuz set ziyareti. İkinci sezondan itibaren RaniniTv'de yorumladığım dizinin setine gitme fikri bir akşam üstü düştü aklıma. Sezonun bitmesine dört bölüm kala “ Set ziyaretine gitsem güzel olmaz mı?” dedim kendi kendime. Daha önce de Pastel Yapım’ın başka bir projesinin setine gitmiş, oldukça keyifli bir ilk deneyim yaşamıştım.

Öncelikle Ranini’ye danıştım. O da fikrimi onaylayınca Pastel Yapım’dan Hüseyin Samson’a bu isteğimden söz ettim. “Olur. Yarın konakta çekim var, bekleriz” dediğinde ise gerçekten heyecanlandım. 56 bölümdür diziyi ilgiyle izleyen ve dizinin eleştirmenliğini yapan biri olarak, hikayenin bu kadar yakınına gitme fikrinin heyecanlandırması doğal ama değil mi? Üstelik bu ziyaretin sadece 'saatler sonra' olması kısmına ise hiç girmiyorum tabii. Ama zaten bu heyecanlar olmasa biraz eksik kalırız. Bu yüzden böylesi iyi.

Ertesi günü yapım ekibinden bir araçla beni aldılar. Atahanlar Konağı'nın yerini ilk duyduğumda, evime yakın olduğunu düşünüp kendi başıma da gidebileceğimi söylemiştim. Fakat iyi ki Hüseyin Samson’un sözünü dinlemişim. Çünkü konağın yerini hayatta bulamazmışım. Ahu Sungur ve dizinin stil danışmanı Onur Gürbüz de arabada. Yol boyunca diziden, ranini.tv den konuşuyoruz. Ahu Sungur’un o gün oldukça zor bir sahnesinin çekileceğini de bu yolculukta öğreniyorum. Ahu Sungur’da bir oyuncuda olması gereken dozda endişe ve merak var. Böyle bir sahnenin olacağı güne denk geldiğim için seviniyorum tabii..