Hava sıcak.. Los Angeles, Beverly Hilton otelde düzenlenen CBS Summer lansman toplantısının sonuna yaklaşıyoruz. Muhtemelen (henüz yayın tarihi hakkında bilgi verilmedi) 2016'nın ilk aylarında izlemeye başlayacağınız yeni bir dizinin başrol oyuncularıyla röportaj yapmaya hazırlanıyoruz. Keşke kalemimin böyle bir mahareti olsaydı ya da ses/ görüntü kaydı yapmamıza izin verilseydi de size Damian Lewis ve Paul Giamatti röportajındaki neşeyi aktarabilseydim. Görüntülü röportaj yapan televizyon gazetecilerini sadece bu röportaj esnasında kıskandım. Evvelce Damian ve Paul ile çeşitli vesilelerle söyleşi yapmış olanlar, her soruya özenle ve cevap verdiklerini ve çok kibar adamlar olduğunu fısıldaşıyorlardı.

Daha sonra, şimdi RaniniTv için çok başarılı röportajlar yapan Cansu Uras'ın da onlarla aynı fikirde olduğunu öğrendim. O da Damian Lewis ile birebir röportaj yapma şansını yakalamış. İşte birazdan okuyacağınız röportajın toplantısına bu hisler içinde girdim. Araya, "güldük", "güldüler" gibi bence röportajı kağıt üzerinde biraz mesafeli hale getiren uyarılar da ekledim. Önce birbirlerinin sonra da herkesin sözünü keserek samimiyet çıtasını ufka çakan oyuncuların röportajı okurken umarım keyif alırsınız. İşte karşınızda, Amerika yayınından sadece bir gün sonra FX kanalında izleyeceğiniz Billions'un iki samimi yıldızı Damian ve Paul..

Paul Giamatti: Tanrı seni korusun.

Damian Lewis: Birbirimizi çok seviyoruz.

Paul Giamatti: Birbirimizi gerçekten çok seviyoruz.

 

 

DL: Onlar Queens’de çekim yapıyorlar ve ben Queens’e gitmem.

PG: Evet biz hep oradayız ve o Queens’e gelmiyor. Yani Bobby lüks yerlere gidiyor. Dolayısıyla şehrin tamamen farklı farklı yerlerinde çekim yapıyoruz.  

DL: Aslında bizim, daha doğrusu benim sabit bir setim yok. Hikayemin, onların platolarında yer alan sahneleri yok. Bölümde de görüleceği üzere zamanımın çoğunu Axe Capital’da geçiriyorum. Orası da kullanılmayan bir iş merkezinden platoya çevrildi, Hudson’ın 20 metre ilerisinde bir yerde boş bir iş merkezi. Ben de oraya haftada 2-3 kere gidiyorum. Paul ise-

PG: Ben Queens’deki bir platoya gidiyorum. Hatta önceki gün Damian okuma provası için setimize geldi ve sanki benim alanımı işgal ediyormuş gibi hissettim. Burada ne işin var senin diye bağırmak istedim!

DL: Biraz düşmanca karşılandım diyebilirim. Garipti doğrusu. (Gülüyorlar)

 

PG: Öyle.. Öyle de olmalı, evet.

 

DL: Tanrım, bu soruya çok uzun bir cevabım var.

PG: Kesinlikle duymak isterdim.

DL: Hayır, kısa tutacağım.  Kısaya yakın...  Aslında bir işe ikna edilmesi inanılmaz zor biriyim çünkü her şeyi fazlasıyla derinlemesine analiz ederim. Daha Showtime ile yeni bir dizi yapmışken, aklıma son gelecek şey onlarla başka bir iş yapmaktı. Ama senaryoyu okuduğum zaman harika olduğunu düşündüm. 12 aydır okuduğum senaryolar arasında en iyisiydi. Ve bu iş her zaman cesaret işidir. Çünkü iş devam ederken senaryoları aynı kalitede tutup tutamayacaklarını bilemezsin. Sana projeyi anlatırlar, dizinin hedeflerinden bahsederler. Tıpkı Alex Gansa ve Howard Gordon’ın Homeland’i bana anlattığı ve yapmak istediklerinden bahsettiği gibi. İşin komedi tarafı hakkında konuşacak olursam, dizinin ve senaryonun bu kadar oyunbaz olmasına ben de şaşırdım açıkçası. Bazen alenen bir komediye dönüşüyor. Bence bu durum dizinin sıkıcı, ilgi çekmeyecek bir finans dünyası incelemesi olacağı gibi problemli bir algıyı yenmeye fazlasıyla yardımcı oluyor. Sonuçta bu bir dizi yani bir eğlence ürünü.

 

PG: Ben ikna edilmesi çok kolay biriyim. Çok ama çok kolay hem de. Brian Koppelman ve David Levien’in ikisini de tanıyordum, bir süre önce onların yapımcısı olduğu The Illusionist filminde oynamıştım. Bahsettiklerinde dizinin daha tempolu, daha gerilim türüne göz kırpan bir tarzı olacağını hissetmiştim. Senaryoyu okuduğumda gerçekten de öyle olduğunu gördüm. Ve bunun harika bir fikir olduğunu düşündüm. Bu işi seviyorum, biraz (pulp) "ucuz" nitelikleri de var ve mizahı bu işi daha yukarılara çıkarmayı başarıyor. Ama asıl etken bu adamların çok iyi bir şey çıkaracaklarını hissetmemdi çünkü zeki ve tempolu işleri seven çok akıllı adamlar. Çok ateşli de bir hissiyatı var. Alttan alta kaynıyormuş gibi geliyor, anlatabiliyor muyum? Olumlu bir bir anlamda söylüyorum bunu, biraz ucuz roman havası var. Biraz fazla terletici.

 

DL: Evet, evet, evet.  Aynen öyle.

 

PG: Karakter biraz gergin ve her an patlamak üzere. Birine yumruk atacak ya da birini ısıracak gibi... Gerçekten öyle ve ben bu özelliğini seviyorum.

 

DL: Ve bunun derecesi arttırılmış. Fazla kuvvetli, fazla “alfa”. Dizideki kızlar da öyle. Herkes küstah, seksi, zeki ya da gerçek hayatta olduğumuzdan daha güzel. Bu abartılı bir dünya. Ve bu dünyanın içine girmek çok eğlenceli.