Ortada bir Yeşilçam klasiği varken diziyi ele alıp saygıda kusur etmek istemedik. ‘‘Sevgi neydi, sevgi emekti’’ cümlesini aklımızın orta yerine çivi gibi çakan ve hayatımız boyunca bir tercih yapacaksak hep ‘emeği’ seçmemizde büyük katkısı olan bir karardı Asya’nin kararı. İlyas’ın çaresizliğine hala ilk günkü gibi ağlarız hepimiz. Allah kimseye İlyas pişmanlığı vermesin diye dua etmişliğimiz bile vardır. Çocuğun ve sevdiğin kadın bir başka erkeğin ve hem de iyi bir erkeğin kanatlarının altına sığınmış. Şimdiki zamanda yazılsa bir kalem hareketiyle Cemşit’i kötü insan yapıp İlyas’a birkaç yumruk attırıp Asya'yı kavuşturur sevdiği adama senaristler. Ama o iş öyle olmuyor işte. Bir filmde üç iyi insan olabiliyor. Hayatta da öyle. Birini terk etmek için hiç nedenin olmayabiliyor ortada. Samed, Cemşit’i seçiyor, Asya’nın kalbi İlyas’ta, bedeni Cemşit’in yanında kalıyor. Ve ortaya ‘unutulmaz vedaların en babası’ çıkıyor bu durumda. Yeşilçam’a saygılarımızla…