En uzun geceyi düşündüm bir an! Bu ayrılık hiç bitmeyen gece gibi geliyor. Ortalama ayrılık sürelerine bakarsak barışma için daha çok zaman var demektir. Bir gece önce edilen büyük yeminleri unutup başka bir yemine yelken açtı Mahir Kara! Büyük ve dönüşümsüz bir yemin. Ya önceki yeminleri; bunların hükmü yeni bir yemine kadar mı? Aslında bu sevdayla beraber gördüğümüz bir olay var; aşıkların akıbeti ayrı iken o kadar kötü değil ayrı kalamıyorlar çünkü. Ama ayrılık arefeleri çok sancılı, ne zaman çok mutlu olsalar peşine fırtınalar kopuyor. Birkaç gün sonra mutluluğu kucaklayacaklarını sanan iki aşık şu an en zor imtihanı yaşıyor. İkisi de aşık, ikisi de yaralı, ikisi de ateş! Siz ne anlarsınız der gibi; koruyup sakladık onları kem gözlerden! Vazgeçmek diye bir şey yok bu sevdada çünkü bir tarafın "deli" sevmesi diğer tarafı dengede tutuyor. Kocaman yürekli iki aşık onlar. Makam, mevki, para, zenginlik bir defa bile dert olmadı! Bu ayrılığın da bir şarkısı var; izlerken keyifli görüntüler eşliğinde mest olduğumuz lakin altında derin anlamlar barındıran bir şarkı seçilmiş. Aslında o vakit bir ayrılık beklemediğimiz için aman ne güzel şarkı seçilmiş diye düşünmüştük tabi sonra anladık gerçek sebebini. Sevemedim Karagözlüm! Sev gözüm niye sevmiyorsun, hayat zaten yeterince zor üstüne ayrılık olunca nasıl nefes alır insan. Tüm ihtimalleri unutun bizce bu aşkta; kavuşmak hariç! Kırmızı çizgiler çektik bu ayrılıklara, kimseyi almadık iki sevdalı arasına, herkes uzaktan onların acısını sardı kendi yarasını sarar gibi, kimi çok kızdı, kimi hak verdi. Ama umut hep var oldu. Ya ayrılıklar! Ah şu ayrılıklar! Ne yana dönsek batan kemiğimiz!  Onların yüreğinde sevda, bizde umut, ufukta mutluluk hayalleri. Teoride imkansız, uygulamada zor ama pratikte az zaman lazım bu aşkın geri dönüşüne. Onlar bunca sevda ile sınandıkça bu iki dizeye sığındık. Olsun ne güzel demiş büyük insan Attila İlhan; 
Ayrılıkta sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevdalı!