Mahir'in muhteşemliklerinin devam etmesinin neticesiydi bu ayrılık; önce başsavcıyı öldürdüğünü söyledi, sonra gazeteye manşet olunca sevdalılar, senin için senden geçeceğim dedi. Bu gizli aşkın ifşa olması gidişatı değiştirdi aslında. Mehmet Saim'in muhteşem zekasını tanıdık tam bu ayrılıkla. Mahir'in Feride'yi Sinan ile görmesi büyük bir infiale sebep oldu. Nişan günü karşısına dikilip benim için bile olsa hayatından geçme demesine ummadığı bir yanıt buldu. Ve o parmağa başka yüzük takıldı! Mahir gene eski soğuk Mahir moduna geçti; Feride bu durur mu Mahir nereye Feride oraya. Bu defa çabalayan Feride oldu. Aşk bu gurur tanımam der gibi her fırsatta Mahir'e inandı, yanında oldu! Ama o yüzük büyük engeldi. Ve bu aşk bir engeli daha aştı, sevda yemini bozulmaz bizde racon böyle der gibi geçti Mahir'in karşına! Bu ayrılığın melodisi de harikaydı. Yarim yarim'i unutan var mı? Mahir'in sevdasına sarılmak için, kokusunu içine çekmek için zor tuttuğu gelgitlerini izlemek şahaneydi. Bir de kıskançlıkları. Ama ne güzel bir barışma oldu bu ayrılıkta; Sinan'ın onca büyük çabasına rağmen aşk başrolü aldı. O muhteşem barışma hâlâ hafızalarda. "Bizim Yer" dile gelmeli! Bu kavuşmanın özü bize biz birbirimize aitiz der gibiydi. Aitlik eki en çok bu sevdaya mı yakıştı ne! Her kopuş daha sıkı kenetledi onları birbirine! Kişilerin değil, aşkın esiri oldular. Esaret kalbe olunca gidemiyor insan iki adım öteye!