Osmanlı İmparatorluğu’nun en güçlü, en kudretli hükümdarı… “Ben Süleyman” ile başlayıp, “Ben Süleyman” ile biten ömrü arasında dokuduğu hayat seyirciye çok dokundu. Türkiye’de ve dünyada Sultan Süleyman’ın kudretini, aşkını, zarafetini ve asaletini sorgulamayan, bilmeyen kalmadı. Hem etrafı çok kalabalık, hem çok yalnız, hem de yalnızlıktan arındığı anda sevdiklerini bir bir kaybeden bir karakter oldu. Sevdiği, değer verdiği herkesi sırayla uğurladı, en sonunda karanlıkta, yapayalnız, vicdanının gümbürdeyen sesi, yalnızlığının sessiz uğultusu ve biçare, acılar içinde münferit kaldı.

Dışarıda en güçlü zaferleriyle adını tarihe yazdırırken, içeride, hareminin sıcak savaşının merkezindeki kadınlarla mücadele etti, kimi zaman onların gölgelerinde kaldı. Sadakatin istediği yegane şey olması, yegane yoncası Hürrem’i bir kez olsun yanından ayırmadı, aynı zamanda en değer verdiklerine, evlatlarına ve dostlarına da birer birer kıydı sadakat. En sonunda bu dünyadan bir Süleyman geçti. Hepimizin yüreğine öyle bir dokundu ki, o dokunuşun yaydığı dalgaların ahengi şimdi bile fısıldıyor notalarını ince bir müzik halinde. Şimdi bile duyuyoruz Süleyman’ın acılarını, zaferlerini, hüznünü ve mutluluğunu…