Ben Feride Şadoğlu... Hakime Feride Şadoğlu. Karadayı'nın deyişiyle Sayın Mahkeme Reisi Feride Şadoğlu... 30,bilemediniz 31,en kötü 32 yaşımdayım. 29 yokum ama 30 varım anlayacağınız... 

Hobilerim sevdamı kıskanmak, ona trip atmak, dırdır edince susturulmak, peşine adam takmak, birini dövdüğünde polisi aramak, her şeyi hukuk yoluyla halletmek ama ara sıra banka soymak... Tüpü açabildiğim vakitler yaptığım menemenler meşhurdur, kabak da sevdama kabak tadı verir. Çok acıkırsam, karnımdan çıkan çeşitli seslerle sevdama eşlik ederim; şaşırmayınız.

Gelecekle ilgili planlarım ise; çeşitli yollarla sevdamı savunmasız bırakıp onu baş koyduğu yoldan vazgeçirmek. Deniz'imiz, Bahar'ımızla mutlu bir aile olmak... Şayet başarabilirsem düğünümüze hepimiz davetlisiniz efendim...

 

 

Kenan İmirzalıoğlu'nun bütün dizilerini tereddütsüz izleyen biriyim. Bu nedenle Karadayı başlamadan önce, ilgimi çeken tek şey, Kenan İmirzalıoğlu'nun oynayacak olmasıydı. Onun haricinde Sema ve Eylem Hanım'ın daha önce senaristliklerini yaptıkları bütün dizileri takip etmiştim ve dolayısıyla Karadayı için de heyecanlandım...

Neden Karadayı sorusunun asıl cevabına gelecek olursak;

Karadayı gerçek aşkı bütün klişelerin ötesinde, sadece iki kişiye indirgeyerek anlatan bir dizi. Bu aşkta, amalar keşkeler, üçüncü kişiler, gururlar, yersiz kavgalar yok. Dupduru, taptaze, çok masum, huzur ve güven veriyor insana... Aşka aşık ediyor. Üstelik bu aşk Kenan İmirzalıoğlu ve Bergüzar Korel'in uyumuna sahip olunca; izlemeye doyamıyoruz.

 

 

İkisinin gözünden de bakıyorum, bakıyoruz istemeden... Bazen Feride olmak istiyoruz bazen de Mahir; fakat Feride kısmı biraz daha ağır basıyor bende. Mahir'in gözünden bakınca bazı şeyler çok daha karanlık, acı verici. Fakat onu oradan çekip çıkaran Feride'si var... Feride'nin gözünden bakınca ise çoğu şey daha berrak. Yolunda giden bir işi, yanında sandığı bir ailesi ve ona ömrünü veren kocaman yürekli bir sevdalısı var... Bu nedenle olaylara Feride'nin gözünden bakmak çok daha kolay sanırım... Feride gibi sevmek, onun gibi sevilmek, başka da bir şey düşünmemek istiyor insan.

 

 

 

Elbette çıkar; çıkmalı da... Onlar birbirlerini koşulsuz sevdiler ve önlerine çıkan bütün engelleri bir bir beraberce aştılar. Yine aşacaklardır... Şu sıralar "Sen yanmazsan, ben yanmazsam nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?" dönemindeler fakat yanıp, sönüp, yeniden küllerinden doğacaklar; ben inanıyorum. Aydınlıkta bizi güzel günler bekliyor, sabredeceğiz... He tabii senaristlerimiz "Böyle bir kara sevda, kara toprakta biter..." şakası yapmazlar umarım. Yapmazlar, yapmazlar...

 

 

İzlerdim ama bu kadar körü körüne bağlanmazdım sanırım. Ben de dahil, diziyi izleyenler bu aşka, bu aşkın bitmeyeceğine inanarak izliyor. Biz Mahir ve Feride'ye çok güveniyoruz. Hatta belki de böyle bir aşkı bir daha göremeyeceğimiz veya yaşayamayacağımız için bu kadar inandık ve bağlandık. Bu sebeple kalbimizde çok büyük bir yet etti Karadayı ve sevdası...

 

 

Lililili... (@avukatsalihipek 'le ilk tanıştığımız zamanlar "sevişmek söz vermektir" lafını böyle kodlamıştık. O gün bu gündür, her güzel bölüm, karanlıktan sonra gelen her aydınlık "lililili" oldu bizim için.)

 

 

Feride'nin yerinde olmak... Hem korkutucu hem büyüleyici geliyor bana... Feride başarılı, güzel bir ağır ceza reisi. Fakat ailesine çok bağlı olmasına rağmen bilmediği yönleri var. Hele ki babasını hiç tanımıyor bile diyebiliriz. Kalabalıklar içerisinde yalnız görüyorum o nedenle ben Feride'yi. Öte yandan ise bu kadar sahte insan arasında, belki de tek gerçek olan sevdası var... Mahir'i... Karasevdası... Feride'nin en büyük şansı da bu. Mahir Kara gibi bir adam tarafından sevilmek, ondan emin olmak, güvenmek, huzurlu hissetmek, kendini ona koşulsuz teslim etmek; edebilmek, ömrünü vermek ona... İlk saydığım nitelikler için Feride Şadoğlu olunur mu bilmiyorum fakat bu sonuncusu için kesinlikle olunur... Bu nedenle ben de @feridesadoglu oldum... E Mahir'imi de buldum ama... ;)