4 – Roma

Sinema illa beyazperdede izlenir diyenlerden değilim. Çok umurumda olduğunu söyleyemem. Fakat Roma’yı iyi ki beyazperdede izlemişim. Öncelikle, filmi evimin konforunda, telefonum elimin altındayken izlesem sanırım sonuna kadar konsantrasyonumu koruyamazdım. Ayrıca bu film, daha önce hiç yaşamadığım bir sinema deneyimi yaşattı bana. Sürekli arka koltuğumda oturanlar konuşuyor zannettim; sonra duyduğum seslerin Türkçe olmadığını kendime hatırlatarak Türk sinema seyircisine yapmaya alışık olduğum atarlara başlamaktan son anda kurtuldum. Çok acayip bir ses kullanımı vardı, kulaklarıma inanamadım. Filmin hikayesini fazla sıradan bulanlar, çok abartıldığını düşünenler var. Evet, Roma Cuaron’un en iyi filmi değil kesinlikle. Ama ben filmin içine girdim; üzüldüm, gerildim, korktum, endişelendim… Duygudan duyguya sürüklendim ve izlediğim karakterlerin başına ne geleceğini fazlasıyla umursadım. Bir an olsun Roma balonunun fos çıktığını düşünmedim. Bir başyapıt olmasa da, iyi bir sinema filminden beklentimi karşıladı. Daha ne?