Gülru doğallığı seven kadınlardan. Çiçeklerden en çok papatyayı sever. Deniz havasına bayılır. Onun gözü ne taştadır, ne de tarakta. Sade ve olduğu gibidir. Pahalı yerler ve markalar Gülru’ya göre değildir. Keza Ömer’de her ne kadar zengin ve sosyetenin gözde bekâr erkeklerinden biri olsa da gösterişi sevmez. Yanında sevdiği olsun başka bir şey istemez. Her ikisi de bu özel günü/geceyi baş başa ve gözlerden uzakta bir yerde geçirmeyi arzu eder. Bu güzel gün için en ideal mekân Ömer’in teknesi olabilir. Son bölümde olan deniz kazasını ve havayı göz önüne alacak olursak, Ömer’in yeni tuttuğu ev bu yemek için paha biçilmez bir yer olacaktır.

 

Yemek tabii ki Ömer’in ellerinden çıkacak. Öyle olmazsa bir anlamı kalmaz. Her zaman olduğu gibi hafif bir şeyler yiyeceklerdir. Ama masalarında şampanyayı eksik etmeyeceklerdir. Çiftimize bu özel günde şampanyanın Picasso’su olarak bilinen Taittinger eşlik etmelidir.

 

Ömer ve Gülru birbirlerine ne hediye alırdı veya verirdi? Bu kadar doğallıktan ve natürellikten yana olan çiftimiz, tutup da bir pırlanta set ve ev, araba gibi maddi gücü yüksek hediyeler almazlardı. Daha çok manevi hatırı onlarla birlikte yıllarca sürüp gidecek iz bırakmak isterler. Bu nedenle Ömer’in hediyesi doğal, kulağına dayayınca denizin sesini verecek ve bir o kadar da özel olan deniz kabuğunu armağan edecektir. Ömer öyle alelade bir deniz kabuğunu da hediye etmez. Bodrum’da dalış yaptıklarında denizin dibinden birlikte çıkardıkları en özel olan kabuğu sevdiğine vermeyi uygun görecektir. Deniz kabuğunu eline aldığında yüzüne tatlı bir tebessüm yayılmasını sağlar. Gülru, Ömer’e hediye almamıştır. Çünkü zaten kendisi bir hediyedir. Ömer’e kalbinden daha değerli bir hediye veremez. Pahası ne kadar olursa olsun değerini karşılayamaz.

 

Jehan Barbur’un ılık sesinden Güllerin Savaşı şarkısı ile dans etmeleri ve romantik dakikalar geçirmeleri ne güzel olur?

 

Kesinlikle Sindirella! Ama biraz reform geçirmiş hali. Günümüze ve Güller arasındaki savaşa adapte olması lazım.