Bu gece sen daha güzelsin, Kayahan
“Ay ışığında
gözlerin
Parlayan yıldızlar
gibi
Gece öyle güzel
Öyle ki
Sessiz, sakin,
yalnız bizim…
Ve sen canım bu
gece
Daha güzelsin
Huzur veriyor ılık
nefesin
Bu gece sen daha
güzelsin
Dönüyor başım yine
Yine başım dönüyor
Güzelliğin bebeğim
bu gece
Beni sarhoş ediyor”
Ömer daha evvel sarhoş
Defne’yi çok güzel tanımlamıştı aslında; yalın, sıcak, teklifsiz… Bu sözler
üzerine daha ne söylenebilir ki Defne için? Yalnızca o gece bir başka güzel
olduğunu ekleyebiliriz. Ömer boşuna mı onu bütün gece hayranlıkla seyretti? Defne’nin
ifşa olma endişesi ve Ömer’i kaybetme korkusu, mantığı, iradeyi ve kuvveti
devre dışı bırakmıştı bir geceliğine. O
zaten gül rengi şaraptan sarhoş, Ömer ise kıskançlığın harladığı aşkı ve Defne’nin
güzelliğinden dolayı sarhoş olmuş. Yalnız ikisinin olan bu gece öylesine sessiz
ve sakin ki sanki bütün dertlerini, Ömer’in Defne’yi uyandırmaktan korkarak
usulca kapattığı o kırmızı kapının ardında bırakmışlar. Fonda sadece Defne’nin
huzur veren ılık nefesiyle mırıldandığı bir şarkı var. Çok güzel, çok… Güzel
şarkı, güzel aşk, aşk güzel...