Ömer ile Defne, tam da birlikte çıktıkları yolda, el ele, keyifle yürümeye başlamış ve aşklarına saldıranları da karşılıklı olarak bertaraf etmişken her şey birdenbire tepetaklak oluverdi. Fikret’in son mektup atağının paniğini yaşayamadan, Ömer’in tüm doğrularına aykırı bir şekilde onun özel alanına girerek çok kızacağı bir şeyi yaptığını öğrenmek, Defne’yi tam bir bilinmeze soktu. Bugüne kadar hep kiralık aşk sırrı yüzünden yolunu şaşırmışken, üstüne bir de Ömer’in maddi gücüyle kendisine destek oluşunun yükü eklenince her yol karanlık geldi bir anda; önünü göremedi, ne düşüneceğini bilemedi. Çünkü derdi zaten çoktu; aşkın ateşten denizini mumdan gemilerle geçmeye çalışıyordu, hem de kaptansız, küreksiz… Vicdanındaki yükün ağırlığı yüzünden öncesinde defalarca alabora olma tehlikesi geçirmişken bu son yük fazla geldi. Defne’nin kendisinden devamlı bir şeyler saklaması da Ömer’in sınırlarını zorlamıştı . Karşılıklı isyanları da bu yüzdendi zaten ama insanoğlu da nisyan ile malul. Hele de arada böyle bir aşk varsa, bir özür her şeyi unutturur.