Özeleştiri
Defne’nin son günlerde en çok kaybettiği şey de özeleştiri yetisi oldu.
Eskiden özeleştiriyi öz-ezikleme boyutuna vardırması ne kadar canımı
sıkıyorduysa bugün de hiç dönüp kendine bakmaması o kadar canımı sıkıyor. Annesi
onu terk ettiğinde bile dönüp kendini suçlaması ne kadar sorunluysa bugün daha
yeni bir tasarımcı olmuşken ona yapılan yapıcı eleştirileri bile bir saldırı
olarak algılayıp öfkeyle savuşturmasını anlamakta zorluk çekiyorum.
O zaman Defne’nin kıskançlıkla yaptığı minik tatlı şeytanlıktan nasıl
pişman olup da telafi etmeye çalıştığını hatırlayalım.