Kiralık Aşk’ı ilk izlediğimizde, kimimiz ‘mükemmel’ erkek imajı çizdirilen Ömer’e, kimimiz de saçları gibi sıcacık, sempatik Defne’ye, pek çoğumuz da ikisine birden tutulup kaldık. Ancak Defne’nin kendi deyişi ile ‘büyümesi’nin ardından hafif sarsak ama tatlı halinin yerini cazgır bir kız aldı. Hâlbuki en başından beri Ömer’i kafasında Allahuekber Dağları'na koyup sürekli kendini ezikleyen Defne’nin, potansiyelinin farkına varmasını ve özgüven sahibi olmasını ne de çok istemiştim. Peki, neden o günler geldiğinde memnuniyetsizdim? Sadece ben de değil, okuduğum yorumlar, çevremdeki yakınmalar da benimle paralel görüşteydi.

Önce kendimi suçladım. Lafta feministtim, ama acaba ben de sevdiği adam ile eş kulvarda, onunla yarışan değil de ona tapan kadın karakterleri mi izlemeyi seviyordum? Yo yo, hayır sebep bu olamazdı! Tam tersine geçmişteki Defne’de en tahammül edemediğim şey, kendini sürekli Ömer’e yakıştıramamasıydı. O zaman sebep Defne’nin kariyeri değil de Defne’nin damdan düşer gibi girdiği yeni pozisyonu ile yaşadığı uyum sorunu olabilirdi. Bu nedenle belki Defne’nin kendini tekrar bulmasına yardımı olur diye eski Defne’nin yapı taşları neydi bir dönüp bakmak istedim.