90'lı yıllarda güldüğümüz -ki tüm zamanların en iyisi bile sayılabilir- Sıdıka, Show TV'nin özgün yerli uyarlaması özelliğini taşıyor. Televizyondaki gelmiş geçmiş en içten, en sahici, en zekice işti belki de. Show TV'de kalıcı olamamasına rağmen her nedense tekrarları gündüz kuşağında defalarca kez yayınlanmıştı. Tekrar yayın dediğinizde ezelden beri Show TV'nin eline su dökülemez. Fakat Sıdıka'nın aynı bölümlerini bininci kez bile yakalamış olsam izlerdim. Şaşıfelek Çıkmazı gibi Sıdıka da bire bir gerçekçiliği gördüğümüz, hayatın kendisi kadar komik, abartısız ve yer yer traji-komikti.

Zamanının çok ötesindeydi, belki fazlasıydı bile. 2000'li yıllarda aynı kadroyla yeniden çekilmeye başlandı, eski tadı alamadık belki ama yine de evimizin kızı Sıdıka'ydı, deli abisi Samim'di, babası despot ama komik Zekeriya'ydı. Bunlarla bize yeterdi ama yine tutunamadı. Sıdıka ve annesini yıllar sonra Yalan Dünya'da yine ana-kız olarak izlemek iki yapım arasındaki samimiyet farkını görmek ve geçmişe özlem yaratmak dışında bir şey ifade edemedi malesef.