Sosyal medya hesaplarına göz attığımda anlıyorum ki aynı zamanda içinde çarşaf çarşaf klasik müzik tutkusu taşıyor. Uç noktalarda yaşayabiliyor. Dengesinin son demlerine kadar çıkabiliyor fakat kontrolünün terazisini en dik yamaçlarda bile sarsmadan elinde taşıyabiliyor. İnanılmaz bir performansı var. Buz dağının görünmeyen yüzü Burcu Özberk. 

Sabırlı ve dirençli. Severse savaşır. Savaştığı şeye saçlarından minik tılsımlar saçar. Ah o saçlar... Bir yağmur seremonisi gibi dökülüyor yeryüzüne. Bunu onun tavsiyesi olan bir parçayı dinlerken yazıyorum ve o seremoni içine beni de katıp deryalar boyu sürüklüyor.

Öyleyken böyle Burcu Özberk yazımı tamamlıyorum.  Tamamladığımda ise anlam veremediğim bir hayalden uyandığımı fark ediyorum. Başımı kaldırdığımda ise şiir kitabımın üzerindeki bir yazı buraya dökülüyor.

"Şiir gibi bakan kadınları sevin"