Bazı insanların karakterlerine bir avuç delilik serpildiğine inanan ben, şimdilerde o deliliğin hattat elinden dökülmüşçesine yakıştığını gördüğümde kalbimde hayranlığın kanat seslerini duyuyorum. Hayatının ortasında ısrarla dikilip "Denge!" diye bağırabilen bir kadın olduğunu çözmem çok zaman almadı.

Onu tanırken eski filmleri anımsadığımda, yatılı okulların bayan müdireleri zihnimde canlanıyor. Dış dünyada fırtınalar estiren ama içinde haylaz bir çocukluk taşıyan o eşsiz karakterlerin tutkusu var Burcu Özberk'te. Kalbinin kırılmasına izin vermeyecek kadar net ama olur da kalbi kırılırsa tüm kapılarını kapatacak kadar hassas olduğunu anladığımda, bir kez daha karakterinin önünde sevgiyle eğiliyorum.