Edebiyat kırıntıları...





Tehlikeli Oyunlar s. 383

Dikkat ederseniz bir paragrafta iki Oğuz Atay kitabı birden anmış olduk (Tutunamayanlar ve Tehlikeli Oyunlar). Bu kitapların ilk baskılarının Ayşegül’ün Poyraz’a aldığı barışma hediyesi olarak ekranda görülmesi bile dizinin güzelliklerinden bir tanesi benim için. Bir de meşhur savcılık onaylı belgemizin saklandığı Korkuyu Beklerken kitabımız var tabii. Poyraz Karayel’in hikayesinde Oğuz Atay’dan esinlenmenin ötesinde bir faydalanma söz konusu, bu çok açık (Albayım, ödev yaptıran komşu çocuk, giderek Hikmet Benol’laşan Poyraz, hatta sahte pasaportundaki isminde bile bir gönderme bulunmaktaydı).

Özellikle Poyraz’ın zaman zaman trajikomikleşen hayat öyküsünde Oğuz Atay üslubundan izler bulmak mümkün. Ama “Aşk-ı Memnu’nun kitabı çıkmış!” sığlığında (ki daha dizinin ilk sahnesinde eleştirilmişti bu güruh) Oğuz Atay’ın ismini diziyle duyup sırf sosyal medyada kitap fotoğrafı paylaşmak için kitapçılara akın edenleri bir kenara koyarsak, Oğuz Atay’ı gerçekten tanıtmayı ve sevdirmeyi, benim gibilere de tekrardan okutmayı sağladıysa, bu televizyonun yararlı kullanılmasının bir örneğidir diyebiliriz sanırım. 5 yıl önce okuduğum Tutunamayanlar’ı tekrar elime aldığımda, Poyraz’ın Sinan’a yatmadan okuduğu kısmın benim kitabımda da işaretlenmiş olduğumu görüp gülümsedim mesela geçenlerde. Neyse, ekip bu durumu inkar etmiyor zaten.

Oğuz Atay usta da dizimizin kaybedenlerinin sesi olup, ekran başında bizlerin de belli bir katharsis yaşamamızı ve onlara daha çok bağlanmamızı sağlıyor sanırım. Mekanı cennet olsun. Bir de Poyraz’ın evinin duvarındaki dizinin gidişatına göre değişen yazılar var tabii. Başlı başına takip edilen bir unsur. Bir Cemal Süreya güzellemesi olan “Hayat kısa, kuşlar uçuyor” sona doğru “Balık olsam vapur çarpar”a evrilmişti. Setten gelen yeni fotoğraflarda, duvarda “Bırak imkansız kalsın” yazısını görüyoruz. Acaba imkansız kalması istenen ne? Akla ilk gelen Poyraz-Ayşegül ilişkisi oluyor nedense.