Kan bağı olmasa da ailemsin!

İclal Tuna’nın yazısında da belirttiği gibi Kore dizilerinde genellikle sorunlu aileler işlenir. Bu dizide de sorunlu aileler var. Ancak bu diziyi benim için güzel kılan ailenin kutsal bir şey olmadığını göstermeleri. Aksine aile (ve evlilik) kurumunun tüm sorunlu yanlarını da ortaya dökülüyor. Sadece esas kadın ve esas erkek üzerinden değil, tüm yan karakterlerin hayat hikayeleri üzerinden bir aile ve aile içi şiddet eleştirisi de yapılıyor.

 Kardeşim olmadan asla!

Özellikle Jae Yul’un, ağabeyinin ve annesinin yaşadıkları aile içi şiddetin, Jae Yul tarafından “Ağabeyim, ben ve annem dayak yerken, aile meselesi diyerek kimse müdahale etmedi. Belki birileri bu şiddeti durdursaydı annem, ben ve ağabeyim böyle sorunlu olmayacaktık” şeklinde anlatılması, aile kurumunun her zaman “sıcak ve güvenli yuva” demek olmadığını göstermesi açısından önemli.

Ailenin mükemmelleştirilerek, sorgudan uzak tutulması ve “kol kırılır yen içinde kalır” inancının doğurdukları, Jae Yul ve ağabeyi üzerinden çok etkileyici veriyor.

 Ayrılsak da arkadaşız.

Dahası dizi, “anne, baba ve çocuk” şeklinde kurgulanan tek tip aileden farklı olarak alternatif aileleri de sunuyor. Boşanmış ama hala arkadaş kalabilen erkekler ve kadınlar, boşandığı karısının namusu ile kafayı bozmayan, aksine onunla arkadaş olmayı seçmiş erkek karakterlere rastlıyoruz. Ailesi tarafından evden atılmış ama kendine arkadaşları ile yeniden bir aile kuran karakterler var.

Bu yeni ailelerin de sorunları var. Mükemmel değiller. Diğer ailelerin yerini doldurmak için kurulmuyorlar. Alternatif yapıları ile bireylerin kan bağı dışında da aile kurabileceklerini ve toplumun kadın ve erkekten beklediklerinin dışında da farklı yollarla anne-baba-kardeş olabileceklerini gösteriyorlar.