Hülya ve Kerim’in en zor sınavlarına şahit oldu Düğme. Kopacak mı kopmayacak mı derken ceketin iliğiyle bir oldu, Hülya ve Kerim’i bir araya getirdi yeniden. Anne babalığı yaşasalar da ilk defa hamilelik sürecine şahit oldular, doğum sonrasında bir camın önünde günlerce beklediler. Düğme, her açıdan büyümelerine neden oldu.

Hülya kadar güzel bir kız çocuğu isteğiyle hamilelik sürecini geçiren Kerim’in Düğme mevzubahis olduğunda karşısına çıkacak tek olumsuz şey de kendi derdinin peşinden koşup bebeğinin doğumunu görememiş olması. Kerim, iki çocuğunun da doğumunu göremeden bir yerlerde geçirdi günü, geceyi.

Hülya’nın hamileliğini öğrendiği an tereddütsüzce gülen gözleri, yüzüne yansıyan sevinç ve ekrandan taşıp içime işleyen heyecanıyla babalığını neden sevdiğimi bir kez daha anlatmıştı Kerim. Hülya’ya delicesine kızgın olduğu günlerde bile doktor kontrolüne koşan, Düğme doğduktan sonra ona dokunurken elleri titreyen, kulağına özlediğini fısıldayan Kerim…

Kerim’in bebekleriyle bağ kurmaya çalışmasını ve bunun için en doğru bildiği noktadan yaklaşmasını seviyorum. Belki Düğme, babasının yazılarından bir şey anlamıyor fakat Kerim, bebekleri sadece bebek olarak görmediğini, daha doğdukları andan itibaren bir birey olarak kabullendiğini sessizce haykırıyor her fırsatta.