“Doğurmayacaksın!” baskılarından fillerin yanından geldiğinde karşılaştığı minik adama kadar babalığın ‘b’sine sahip olmayan Kerim Cevher, Mehmet’i kucağına aldıktan sonra sanki mutasyona uğradı. Önce kendini geriye çeken, bağ kurmak istemeyen bir adamken Hülya’nın da katkılarıyla kendini bıraktığında önce Mehmet’e baba olurken, sonrasında televizyon dünyasının parmakla gösterilecek babaları arasında yer edindi kendine.

Hayatın kendisine getirdiği en büyük sürpriz Hülya mı Mehmet mi bilinmezken o bu sürprizleri sindire sindire yoluna devam etti. Her ne kadar yere düşen burnunu yerden kaldırmadığı zamanlarda minik sürprize zerre değer vermemiş olsa da. Kerim’in Mehmet'e babalığı üzerine söyleyebileceğim tek olumsuz şeydir Filiz’den Mehmet’i aldırmasını istemesi.

Mehmet, Kerim’in hayatında çok farklı bir yere sahip. Çünkü Mehmet sayesinde değişti, bugünkü Kerim oldu. Belki de Memo, Hülya’yı bu kadar sevmese Kerim Hülya’dan böylesine etkilenmezdi. Belki de kafasına taş fırlatan hırçın çocuğun nasıl da merhametli bir kadın olduğunu görmese aşık olmazdı Hülya’ya.

Öte yandan Mehmet’i kaybetme korkusuyla bir an bile yüzleşmedi Kerim. Çünkü biliyordu ki; Filiz, Mehmet’i alsa bile asla Kerim’den ayırmazdı. Hatta Kerim de onlarla birlikte yaşasın ister, evinin kapılarını sonuna kadar açardı. Haliyle bu durum Hülya’nın sınavlarını arttırırken Kerim’e sadece rahatlık verdi.

Kerim’in Mehmet’i karşısına alıp da konuşmasını seviyorum. Kerim’in babalığını ‘konuşma’ üzerine kurmasını, bebekleriyle sohbet edebilmesini seviyorum.