Kimi zaman şefkatli bir el, kimi zaman otoriter bir göz,
kimi zamansa gözyaşları için bir sığınak oldu Bayram Cevher. Sadece Hüseyin’in,
Kerim’in, Bade’nin babası değildi o, herkese kucak açtı. Hülya’ya kucak açtı,
Arda’ya gelecek sundu, Ceylan’ı can kulağıyla dinledi. Bazen bir bakışıyla
yaktı geçti kalbimizi, bazense gözyaşlarına boğdu iki kelimesiyle.
Bayram Cevher, önce Bayram Bey, sonra da Bayram Baba oldu
benim için. Günden güne birbirimize yaklaşırken ezberimi bozdurdu, hitabımı
değiştirdi. Onu ilk bölümde otoriter, kendinden başka kimseyi düşünmeyen bir
baba olarak kodlamıştım. Gün geçtikçe nasıl yanıldığımı anladım.
Hülya’ya ‘baba’ oldu Bayram Bey. ‘Kızım!’ dedi dolu dolu…
Kalbindeki en derin yara babasının sevgisiz bir adam oluşundan dolayı açılan kız
çocuğunun yaralarını sardı kimseye fark ettirmeden. Kırmadı, incitmedi
Hülya’yı; babalığını göstere göstere yapmadı. Bir el oldu, omzuna dokunan; bir
göz oldu, arkasından bakan.
Hüseyin’le, Kerim’le büyüdü Bayram Cevher. Oğullarının
arkasından “Hey maşallah!” diye baktığı ilk an, büyüdüğünü de kabul etti
aslında. Bir baba evlatlarıyla değişirmiş, bunu gösterdi bana. Ve bir baba
değişime ayak uydurdukça daha da güzelleşirmiş. Bade’yle babalığın farklı bir yanını keşfetti Bayram Bey.
Yeri geldi, omzuna yatırdı kızını; yeri geldi, onunla beraber rap konserine
gitti. Güzel kalpliliği dillere destandı.
Güzel bir adamdı Bayram Cevher fakat kirli bir geçmişi de
vardı. Kerim, hukuksuzluğu engellemek adına madenlerin çalışmasını
durdurduğunda oğullarına değil kendine kızmalıydı Bayram Bey. Nihayetinde o da
anladı hatasını.
Kahvesini kısık ateşte seven, yemek yemeye aşkla bağlı olan
Bayram Cevher, Süheyla Hanım’la tatlı mı tatlı bir ikinci bahar yaşarken umudu
da hep diri tutardı. 40 yıllık sevgiydi onlarınki...
Bayram Cevher; kimi zaman omzunda ağladığımız
bir baba, kimi zaman güvende hissettiğimiz bir liman. Ve Ahmet Mümtaz Taylan…
Ona ‘iyi ki’ler yaraşır… İyi ki ekranlarımızda, iyi ki evimizin baş köşesinde. Bazı insanları izlemek huzur verir ya hani, Ahmet Mümtaz Taylan da öyle. Sesinde, bakışında, duruşunda huzur var; Allah başımızdan eksik etmesin.