Komşu kadından tokat yediğinde yanağının acısını,

Babasını gözlerinin önünde dövdüklerinde acizliği içinde hissedişini,

Ayakta kalabilmek için korkusuz olmak gerektiğini düşünmesini,

Hayallerini Kerim’le süslemesini,

Geleceği için güzel düşler kurmasını,

Anne – babasından dayak yiyen çocuklara kurtarmak isteyecek kadar merhametli olmasını,

Hülya’nın her şeyini ayrı ayrı seviyorum…

Ve Sibel Melek Arat, ders verircesine kuvvetli bir performansla can veriyor Hülya’mızın küçüklüğüne. Sahnelerini al, ders diye okut! Hülya'nın küçüklüğüne hayranlıkla bakma sebebim kuşkusuz ki olağanüstü performansı. 

Küçük Hülya’yı muazzam bir şekilde giyinen, yeteneğiyle göz kamaştıran Sibel Melek Arat’a aydınlık bir yol diliyorum. Büyüyünce kedi okulu açmak isteyen minik yeteneğimiz geleceğe nasıl yürüyecek göreceğiz. Dilerim gönlünden geçen her şey gerçekleşir. Ekranımızdan taşıp da gönlümüze düştüğü için binlerce teşekkürler.

O Altın Kelebek de inşallah buraya gelecek. ^_^

Öptüm gözlerinden, öptüm ellerinden Sibel Melekcim…