Gelelim favori jüri üyem Yılmaz Morgül’e. Programın başında Öykü Serter’in o çok güzel cümlesine tamamen katılıyorum. ‘Nev-i şahsına münhasır mizah anlayışından ötürü el üstünde tuttuğumuz’ diye bahsetti Yılmaz Bey’den. Hislerim yüzde yüz budur, daha güzel anlatamayacağım için aynısını yazdım. Survivor’a gitmesinden epey önce yayınlamaya başladığı çok renkli Instagram videolarına, ‘Hastasıyız dede’ diye attığı kahkahalarına ve Morgül tarzı olduğunu düşündüğü o haline çok hayranlık duyuyorum.

‘Türk sanat müziğini öldürüyorlar’ diye magazin programlarında ağlayan üzücü bir adamdan günün gerektirdiği uyumu (misal bkz. Kerimcan Durmaz) tamamen yakalamış bir internet fenomeni haline gelmek ve oradan doğru tekrar hayatlarımıza sızmak kolay değil. O yüzden Rising Star Türkiye’de de kendisinden beklentim yüksek. Yine de programın başında ‘Dünyanın her yerinde arılar yok oluyor ve ben de buna dikkat çekmek istediğim için bu gözlüğü taktım’ girişiyle dikkat çekse de, ilk bölüm itibariyle çok da farklılık gösteremedi, o hayal ettiğim hali kadar kendisi olamadı.

Belki de, Survivor’daki Yılmaz Morgül’den bir esinti görmek isteyerek hata ettim, ıssız bir adada hindistan cevizi kemirmek başka, bir müzik otoritesi olarak görülüp jüri olmak başka nihayetinde.

Bakalım ilerleyen bölümlerde neler göreceğiz? İyi seyirler.