Cansu Mimaroğlu
Ekmek arası Esra, tertemiz çocuk kalbi sayesinde bana hala umudun var olduğunu hatırlatıyor. Bazen çok bilmişlik yapsa da, bu sayede ona her sarılanın sıkıntısını alıp götürebiliyor.
Şükrü Abi’den aldığım dersi muhtemelen hayatımın hiçbir döneminde uygulayamayacağım, ancak yine de zihnime kaydettim. Kimsenin mektubunu açıp okumayın arkadaşlar! Böylece hem karakterinizi zedelememiş, hem de bilmeyi hiç istemeyeceğiniz sırları öğrenmemiş olursunuz. Hayatınızda hiç mektup görmeyebilirsiniz ama olsun, bu hayat dersini asla unutmayın.
Debbish
Esra'dan; kadınları zor durumdan kurtaran tüm erkeklerin beyaz atlı prens olduğunu, anne ve babası olmadan da bazı çocukların en iyi şekilde büyüyebileceğini, yeni nesil çocukların çok bilmiş olduklarını öğrendim.
Şükrü'den; görünen dağın ırağı olmadığını, iyi niyetle yapılan her şeyin iyi sonuçlanabileceğini, sadece izleyerek ve gözlemleyerek insanların hayatında neler olup bittiğini anlayabileceğimiz ve hala günümüzde patronlarının tüm sırlarını tutabilecek ketumlukta şoförler olduğunu öğrendim.
Ilgaz Gökırmaklı
Arada sırada tam da gelmesi gereken anlarda ufacık dokunuşlar bırakıyor, bıcırık ekmek arası. Hikayenin en yüz güldüren anlarından onun sahneleri. Normal şartlar altında büyümüş de küçülmüş cimcimeleri pek sevmem ama bizim ekmek aramız başka.. O küçücük haliyle, kriz anlarında nasıl sakin kalınacağını öğreterek adeta olgun kalma dersi verdi bizlere.
Sanırım bize en net mesajı veren Şükrü Abi oldu. Bazen Ömer İplikçi’nin hayallerindeki insanın Şükrü olduğunu düşündürecek kadar sadık. Ne olursa olsun buna sevenleri kavuşturma ihtimali de dahil, verilen sözlere sadık olmanın ne kadar işe yaradığını öğrendim Şükrü Abi’den. Bence kendisi hikayenin en önemli kahramanlarından ve daha kendisinden öğrenecek çok şeyimiz var.
Virgo
Ekmek arasından aklın yaşta değil başta olduğunu öğrendim. Yaşın kaç olursa olsun, insanlardan öğrenecek ne kadar çok şeyin varsa, onlara öğretecek de bir o kadar çok şeyin olabileceğini...
Şükrü Abi'den, ağabey olmanın önemini öğrendim. Saygının satın alınan bir şey değil, kazanılan bir şey olduğunu. Şu hayatta birilerinin sırdaşı isen, onun aynı zamanda esaslı bir dostu olmanın da gerekli olduğunu. Aynı anda pek çok doğru yol olduğunu, ama niyetin iyi ise, en doğru seçimi yapmanın mümkün olduğunu..
Dilara Pamuk
Ekmek arasından; annesiz ve babasız büyüyen bir çocuğun da ne kadar yaşam dolu olabileceğini öğrendim. Sevginin ruhta olduğunu ve bazen küçük aklın, bir yetişkinden daha güzel çalışabileceğini öğrendim.
Şükrü Abi'mden; saygının ve sadakatin ne demek olduğunu öğrendim. Ama bunları da "ezber"den yapmamak gerektiğini farkettim. Hayatta bazı özel durumların olabileceğini ve insanın fazlasıyla sadık olduğu birinden de bazen bazı şeyleri saklayabilmesi gerektiğini öğrendim. Merakın her yaşta ve her konumda olabileceğini, eğer bir mektup elden ele gezerse altında bir şey aramamız gerektiğini ve sahibi ısrarla açmazsa, bizim açabilme hakkımız olduğunu ve yanlış davranışın bazen hayat kurtarabileceğini; yani her zaman hislerimizle hareket etmemiz gerektiğini öğrendim. ^^