“Bu kız senin dengin değil.” diye tutturuyor mesela Zülfikâr bir rakı masasında. Tesadüf bu ya söz konusu “bu kız” bir anda yardım istemek için meclislerine dahil oluyor. Sefer yardım için zaten gönüllü ya, Zülfikâr da az önce ümit kıran o değilmiş gibi, hemen destek veriyor.

Bu kız senin dengin değil.

Gözleri gözlerime

Bir şekilde Sema ile başbaşa yemek yerken de buluyor kendini. Domuz etinden bahseden garsona çıkışırken, rakı içecem diye tutturuyor da. Ağzını aradığı Sema’nın (bence) uydurduğu aşkın lisede kaldığını anlayınca da çocuk gibi seviniyor. Aynı çocuksu gülüşü, Zülfikâr’ın “Yaza düğün o zaman.” diye takılmasını ciddiye aldığında da görüyoruz. Böylesi sert görünüşlü bir adamın, basbayağı bir katilin, sevdiği kadın karşısında böylesi şapşallaşması? İşte bu seyretmeye değer bir şeylerin başlangıcı.