Karşılıksız aşk deyince hiç zorlanmadan şiirlerin, şarkıların içinde kaybolmuş olarak buluyor insan kendini. Hele bizim gibi acıyla yoğrulmuş, tasavvuf ışığından nasiplenmiş bir coğrafyada. Yazının başlığı bile farkında olmadan iki şiiri bir araya getirdi.

Seversin dünyayı doludizgin,

Ama o bunun farkında değildir.

Ayrılmak istemezsin dünyadan.

Ama o senden ayrılacak.

Yani sen elmayı seviyorsun diye

Elmanın da seni sevmesi şart mı?

 

Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık,

Yahut hiç sevmeseydi;

Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

 

Tahir olmak da ayıp değil, Zühre olmak da,

Hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

                                        Nazım Hikmet Ran