Songül
Ben şiirler yazmaya geldim
Kutsal kitaplarda cennet diye bahsedilen gözlerine.
Bazı gecelerde bulutlar ayın üzerini örter, ay görünmez olur ama kendi görünmese bile ışığını muhakkak görürsünüz. Ne zaman karanlık çökse ışığını örter gecenin üstüne. Her karanlık gecenin bir sonu vardır belki ama her geceyi aydınlatan ay da vardır. Karanlık ne kadar uzun sürse de o senin yoluna ışık tutmaya devam eder, sen yeter ki kafanı göğe kaldır, onun ışığını takip et, ona güven. Güneş bencildir herkesin ayakta olduğu vakit gösterir kendini herkes onu görsün diye ama Ay merhametlidir. O; yolunu kaybedenlerin, karanlıkta kaybolanların yardımına koşar herkes uyurken.
Songül de tıpkı ay gibi etrafındakilerin karanlıklarına ışık tutuyor. Başı her sıkışan ona koşuyor. Tam diyor ki bu sefer bitti, artık tamam kendime dönebilirim uzaktan duyduğu "imat" sesine kayıtsız kalamıyor. Onu herkese sevdiren ve bazılarına kıskandıran en büyük özellikleri merhameti ve cesareti. Hayatı boyunca da bu hep böyle devam edecek. Çünkü ay bir tanedir ve herkes onu paylaşmayı öğrenmek zorundadır. Yaşamına kim girerse girsin ilk alışması gereken şey Songül'ü herkesle paylaşmak olacak. Çünkü Songül-Ay bir tane.