Adını kaderine boyun eğsin diye koymuşlar ama gelin görün ki Kader bırakın boyun eğmeyi, sürekli isyan içinde. Anne özlemi, aile isteği, onlara ulaşma çabası onda 180 kilometre hızla giden arabayı duvara çarpma etkisi yaratan hayal kırıklıkları... Annesinden yediği darbeler karakterinin oturması için fazla ağır olmuştu. Bu yüzdendir ki sürekli sevgi açlığı içinde. Yaşadıkları onu intiharın eşiğine getirdi belki ama en azından arkadaşlarından gördüğü sevgi yetti onu hayatta tutmaya.

Bütün bunlar yetmezmiş gibi aşık olduğu çocuktan beklediğinin aksine daha şaşırtıcı bir istekle karşılaşınca iyice içine kapandı. Artık sevdiklerinin sevinçlerini paylaşmakla yetiniyor. Kendisi gibi olursa kimse onu sevmeyecekmiş gibi davranıyor, sürekli kendini farklı biri gibi gösterme çabası içinde. Takıntılarından bir türlü kurtulamıyor.  Bumerang gibi fırlatıldıkça geri dönüyor, kendi başına kaldığı zaman yaptıklarının yanlış olduğunu anlıyor ama bunu hayatında uygulayamıyor. Bu istikrarı hayatının herhangi bir alanında sürdürürse çok daha güzel yerlere geleceği bariz ve kendisinden tek temennimiz bir an önce takıntılarından kurtulup doğru yolu bulması.



Yazı devam ediyor...