Pembe bir bulutun içindeyim sanki... Dokunmayın bana!
<3
Mağdurum sevgili okuyucu. Vizelerden mağdurum ve bu mağduriyet Pamir'inki gibi yalancıktan bir mağduriyet de değil. Hakikatli... Ama vizeler biter, Berre yazının başına geçer. ^^

Ömer tam da kendisinden beklediğim hareketi yaptı ve Kiralık Aşk oyununu Pamir'in anlatmasına izin verdi. Zaten Defne'si onun yüz ifadesinden bir şeyler döndüğünü anlamıştı. Nasıl demişti Defne: ''Çünkü Kral ne yaparsa yapsın nihayetinde hep en doğrusunu yaparmış.''. Aşk bu kadar basitti aslında. Sevdiğinin ne yaparsa yapsın nihayetinde doğru yapacağını bilmek... Defne bunları daha önce de söyledi. Zamanında Passionis nakit sıkıntısı çekerken Tranba'nın teklifini düşünen Ömer'e çıkış yolunun ne olduğunu bilmediği halde ''Ne yaparsan yap doğru olacağını biliyorum.'' diyen de Defne'ydi. Ömer bu hikayenin kralıysa sen de onun yanına yakışacak tek kraliçesin Defne! En başından beri...

Bu tezimi destekler nitelikteki diğer sahnelere geçmek isterim. Pamir'den oyunu öğrenen Defne ilk iş Hulusi Bey'e gitti ve mirası istemediğini söyledi. Ömer de farklı tepki vermemişti. Evet, para herkese lazım. Ama bazılarına paradan çok daha lazım olan şeyler var. Mesela aşk, ahenk, ruh birliği... Ve bu bazı insanlar bunları bulunca gerisinin çok da bir önemi kalmıyor. Çünkü biliyorlar ki birlikteyken çok iyiler, şahaneler. Kalplerindeki sevgi ve ruhlarındaki enerji ile yapamayacakları iş, anlaşma, aşamayacakları zorluk yok. Sen mirası bir yere bağışla Hulusi Bey. Bize lazım değil. ^^

Ayrıca Defne'nin şirketten çıktığını öğrendiği halde peşinden gitmeyen Ömerler de candır. Çünkü bazen karşıdakine nefes alması için zaman vermek de gerekir- ki Defne'nin kurallarında bu ikinci sıradaydı galiba- ve bunu yaptığın için teşekkürler Ömer İplikçi. Yine şahane bir aşıksın. Her zaman...

Her şeyin başladığı yerde her şeyi konuşmak... Aslında her şeyin başladığı yer Manu'dur bende. Oyunun başladığı yer diyebiliriz o banka. Orada oyunun nasıl başladığını ve devamını karşılıklı konuşmak ne işlerine yaradı bilemiyorum ama bunun olmasını bekleyen çok büyük bir kitle vardı. Rahatlamışlardır umarım diyorum. ^^ Ve Meriç Acemi, bir kez daha kalemine bin teşekkür! Çünkü bu konuşmanın bu kadar zaman sonra yapılmasının da bir nedeni vardır diye düşünürken kafamda ampul yandı resmen. Belki de ilk bölümlerde olsaydı bu konuşma, geri dönülemeyecek yollara girilip, yutulamayacak laflar edilecekti. Şimdi deniz sakinlemiş, dalgalar çekilmişken konuşulması sadece geçmişe dair konuşulmayan bir şey kalmamasını sağladı. Ve artık konuşuyorlar. Özgürler, Defne özgür! Farkında mısınız Defne özgür! Biz bunu 60 bölümdür bekliyorduk. Bu kız o kadar çok ezildi, o kadar çok kıstırıldı ki şimdi özgür oluşu sanki kapana kısılan benmişim de beni kurtarmışlar gibi hissettiriyor. Fuar alanında aynı otelde kalacaklarını öğrendiğindeki hali canımı acıttı mesela. O kadar korkak, tedirgin, ne yapacağını bilemez hale gelmişti ki Defne, hiçbir şeyin tadını sonuna kadar çıkaramıyordu. Yaşa Defne! Sonunda bir oda dolusu insana sana göre rezil olmak olsa da sen yine de deli dolu girişlerinden vazgeçme. Ay sonrası da ayrı komik olmuş ama. Emekleyen Defne'ler, tatlı Defne'ler, Ömer'in Defne'si... (kafa gitti...)

Bihter neyi itiraf edecek Firdevs Hanım? Behlül'le ne ilgisi var?

Ve Neriman'a olan haklı çıkışın. Allah'ım biri bu lafları Neriman'a hönkürsün diye beklerken kurudum ben. Sonunda! Neriman nefret ettiğim bir karakter olmuştu bu sezon. Şimdi Defne'den yediği sözlerden sonra Hulusi'nin anlık tokatı ve ardından Ömer'in hem kurtarışı hem de ayar verişi sonrası nasıl bir Neriman izleyeceğiz merakla bekliyorum. Tekrar sevebilir miyim seni Neriman bilmiyorum. Bu sana bağlı. Önümüzde bizi ve bu aşkı bekleyen zor zamanlar var belli ki. Hani başımıza sardığın Pamiritiko... Senin yüzünden, sen çözeceksin balım demek istiyorum. Ama ne yapabilirsin ya da yapmalı mısın ona da hala karar veremiyorum. Sonuçta Ömüş hiçbir şeye bulaşma dedi. Ama Pamir de pis oynuyor. Hmm, bir beynim yandı gibi gibi. Ve Neriman şükret ki Koray gibi bir dostun var. Geçen sezon onu nasıl rencide ettiğini ben unutmadım. Ama o senin en zor zamanında dostluğunu gösterdi. Utandın inşallah? Şunu da not olarak düşeyim, aylar sonra Neriman- Koray sahnesine güldüm. Teşekkürler!

Yazı devam ediyor...
BİZE YAZIN!
Ad
Soyad
e-mail
Mesajınız
GÖNDER