Aşk...
Neden geldiğini ve neden gittiğini anlamadığım Işıl'ın dediği gibi, kelime anlamıyla boş görünse de, her harfin dünyalarca ağırlığını üzerimizde taşıdığımız aşk...
Dizlerimizin bağını çözen, karşısındaki herkesi güçsüz kılan, yanlış olduğunu bile bile peşinden sürüklendiğimiz aşk... Milyonlarca insandan yalnızca birini, diğerlerinden farklı kılan ve tabiri caizse onu bir yıldız kadar parlatıp, diğerlerinden birkaç adım öne çıkaran aşk... İnsan ömründe milat, etkisi belki senelerce hissedilen, değiştiren; bazen göklere çıkaran, bazen yerin dibine sokan, bazen de olduğun yere mıhlanmana sebebiyet veren aşk... Doğruysa, dağları aşmak suretiyle bile gelip kalbi bulan aşk... Bazen karşılıksız, bazen yasak. Bazen yanlış kişiye duyulan, bazen yanlış zamanda yaşanmaya çalışılan, bazen de karşılıklı olmasına rağmen engellere takılan aşk...
Aşk işte... Her harfinin dünyalarca ağırlığını herkesin farklı sırtlandığı, her bir an'ı değerli ve hangi hâli olursa olsun insanın başına gelen en güzel şey bence aşk. İnsana yaşadığını, bazen de yaşarken de ölünebildiğini hissettiren ve kiralık olsa dahi gerçeğe dönüşeceği varsa dönüşen aşk. Bir bakışta, bir gülüşte, bir "Acıyor mu?"da, bir "Üzülme, bir şey yok"da saklı aşk...
Eğri oturup doğru konuşamaz insan. Çünkü konuşsa her şey çözülür ama diller pelesenk oldukça, olaylar silsilesi o kadar karmaşık, -veya sıkıcı- ilerleyebilir. Hangi işimiz dümdüz olmuştu da Pamir'in kiralık bir aşk olduğunu, dümdüz Defne'ye duyurabilecektik? Pamir'in Defne'ye, Işıl'ın demesine göre tutulduğuna şaşıranınız var mı? Ben tutulmasa daha çok şaşırırdım. Zira her tutulma aşk olamaz, Merkür'den falandır o, çok da şe'yapmasın bence. Ve bir üst seviyeye geçmesini de uygun bulmuyorum, çünkü Defne'ye aşıkken geçen bir hayatın Pamir için eğlencesi kalmayacaktır. Çünkü, üç vakte kadar Ömer'le evlendireçeğiz Defne'yi ve bizim burada yasak aşk kontenjanımızı İso ile Ayşegül dolduruyor.
Evet sevgili okur, kadehimi İso ve Ayşegül başta olmak üzere, aynı anda birbirine çarpan kalplerin arasındaki çok önemli engellere kaldırıyorum...
Yazı devam ediyor...