Gerçekten dikkati bakarsanız, "mutluluğun gözyaşı" denen şeyi bu bakışın içinde bulursunuz. Ömer İplikçi'nin bakışlarını dikkate değer kılan da tam budur zaten. Günlerce, haftalarca, ve belki de bir ömürce hasret kalınmış huzuru, dinginliği, tamamlanmışlığı; beklenmiş, dilenmiş, düşlenmiş güzellikleri; kimisi henüz dile bile gelmemiş tüm soruların cevaplarını bulmanın mutluluğudur o “göz yaşı”. Hayalini kurduğunuz şeyin; hayallerinizden bile güzel bir gerçeğe dönüştüğünü görmenin tarifsiz mutluluğunun içinde aynı zamanda tatlı bir dehşet, korku ve şaşkınlık yatar çünkü. Aynı bu bakışın kapkara kuyularında olduğu gibi.