Ömer beyimizin aşık maşuk bakışı. Hatırla(MA)yan? İddiam odur ki, yer yüzünde Kiralık Aşk sevip bu sahneye bayılmayan yoktur. (Karşı çıkanla İz’in Defne’yle iddialaşması gibi iddialaşabilirim:) Bu sahnenin yıldızı aslında, gökteki yıldızları Ömer’in gönlüne indiriveren Defne’dir. “Ya eşsizsek? Ya hiç birimiz diğerinden önemli değilsek? Ya hepimiz birer yıldız oluyorsak?” Defne’nin masumiyeti, hesapsızlığı, gerçekliği; hem annesi hem babası tarafından terk edilen evinin kapılarını kapattığında yine de mutlu kalabilmeye muvaffak gönlü Ömer’in içini o kadar ince yerinden titretir ki; aşk perdelerini orada indiriverir. “Evimin kapısını kapadığımda gerçek olacak bir şey arıyorum” diyen Ömer İplikçi’nin, o gerçek şeyi karşısında nihayet bulup, idrak etmesinin hafif şaşkın, ciddi, ama derininde mutlu, huzura ermiş ifadesidir bu bakış. Defne’ye cevaben: Evet, “eşsiz”dir.