“Adam gözleriyle konuşuyor!”

 

Bunu Ömer İplikçi için o kadar çok dedim/dediniz/dediler ve diyeceğiz ki, “e tamam o vakit, ne diyormuş gözleriyle beyimiz?” diye peşine - daha doğrusu gözlerinin içine - düşmek farz oldu... Böyle farza icabetsizlik? Valla çarpılır insan.

Velhasıl, vaziyetin özeti: Nefes terapisi out! Ömer İplikçi bakış terapisi in! Meğer bakışlarıyla o kadar çok konuşmuş ki, “bre senin gözlerinde de ne destanlar varmış beyim!” diye kesip biçmek bile lazım oldu.

Merak buyurmayın, o kadar kesmedim. (Kıyamadı.)

Terapi seansları başlasın!