10. BÖLÜM: Yaralarından tanımak
Aslı Ferhat'ı bir bulmaca gibi çözebildiğini düşünür ancak Ferhat bir bulmacadan ziyade nereye, ne zaman, neyi koyacağınızı iyi bilmeniz gereken bir sudoku gibidir. Öyle kendini hemen ele vermez. Sen anlasan da vermez. Çünkü seni de karanlığına dahil etmek istemez.
F: Naaaağber?
A: Çünkü sen bir bataklıksın! :S
Her imkan ve şeraitte dahi 6. histen kuvvet alarak hanımını her türlü (Ferhat yanından ayrılır ayrılmaz ilk 5 dakika içerisinde 1 doz mutlaka) keşmekeşin içinden çekip alan Ferhat Aslan'ları da alıp evimizde besliyoruz. Böyle biline!
A: Biz niye geldik buraya?
F: Biraz da başka insanların hayatını kurtar.
A: Sen ciddi misin?
F: Sen beni hep ciddiye al ki hep böyle güneş gibi ışıldayarak gül bana. :)
F: İyisin dimi? (Aklım çıktı sana bir şey olacak diye. 5 dakika yalnız bırakmaya gelmiyorsun. Cebimde mi taşısam seni ne yapsam ben acaba?)
Ferhat'ın her fırsatı değerlendirip Aslı ile baş başa bir yerlerde kapalı kalmayı başarması da gözümden kaçmış değildir ha!
Tanışmanız mübarek olsun bu arada sevgili AsFer. Yaralarınızla muhattap olduğunuza göre artık gönül rahatlığıyla birbirinizi tanıyabilirsiniz.
F: Doktor, hayatımızda ilk defa soyunan kadın görmiicez ha!
F: Ipşıu
A: :O Çok yaşa.
F: Emin misin?
A: Neyden?
F: Yaşamamdan.
F: Benim hanım da sabahları uyanınca amma güzel oluyor ha. Konuşmaya başlayana kadar tabii.