Erdal Beşikçioğlu

Söz konusu Erdal Beşikçioğlu ise lafı kıvıramayacağım, direkt söylüyorum: Yukarda resmini gördüğünüz bu adam “Bir insan hayata karşı nasıl durmalıdır?” sorusunun cevabıdır. Bazı insanlar çok güzel şeyler anlatırlar ama, nedendir bilinmez, kendilerine dinleyici bulamazlar. Bazıları da tam aksine o kadar boş konuşurlar ki sadece güzel seslerinin, hayran bırakan tonlamalarının hatırına peşlerinde kitlelerle dolaşırlar. Erdal Beşikçioğlu hem söyledikleri ile hem de söyleyiş biçimi ile hayata karşı duruşunu muhteşem bir şekilde ifade ediyor. Çoğu zaman Erdal Beşikçioğlu’nu Ankaralı olduğu ya da Behzat Ç. gibi efsane bir karaktere can verdiği için kayırıyor muyum diye düşünüyorum. Yıl 2008, dizinin adı Vali… Yıl 2013, oyunun adı Bir Delinin Hatıra Defteri…

Yok, yok, beyaz camdan da, beyaz perdeden de, sahneden de kendini bayıla bayıla dinletiyor. Neşet Baba’nın Haydar Haydar’ı eşliğinde şu sahneye bir göz atın, siz de bana hak vereceksiniz:

Duygu Tombak