Yetkin Dikinciler 

Mavi gözlü, şair sesli dev: Yetkin Dikinciler

Ekranda görünce mutlu olduğum adamlardandır Yetkin Dikinciler. Babam ve Oğlum’un en can alıcı sahnelerinden birinde, babasını yıkıp geçtikten sonra hız kesmeden çayırlara koşuşunu hatırlıyorum. O andan beri izlemekten de sevmekten de hiç vazgeçmedim. Usta’nın Doğan’ı, Profesyonel’in Teya’sı, Eşref Saati’nin Sarı’sı… Bir şekilde hepimiz aşinayız O’nun yüzüne. Bir de sesine…

Aşıksa bülbül gibi naif ama askerse bir o kadar sert; şairse kelimeler ahenkle dökülüyor ağzından ama kabadayıysa kükrercesine konuşuyor. Üstelik hiçbiri de eğreti durmuyor. O konuşurken –ne anlatırsa anlatsın- sanki bütün dünya onu dinlemeliymiş gibi hissediyorum. Hitabeti ve diksiyonu ses tonuyla birleşince bende böyle bir hipnoz etkisi yaratıyor. Hani derler ya, kullanma kılavuzu okusa dinlenir diye, işte öyle bir şey…

Şimdi gözlerinizi kapatıp iki dakikalığına dinleyin bu adamı, ruhunuz beslensin. Zira Yetkin Dikinciler’in sesi, ruhun gıdasıdır.

Fatmanur Şekerci