Daha evvel İstanbul Devlet Tiyatrosu’nda oynanan Yangın Duası isimli oyunlarıyla o dönemde tiyatroyla yeni yeni tanışan şahsıma bambaşka bir dünya gösteren Krek Tiyatro Topluluğu’nun, yine Berkun Oya tarzını ve üslubunu fena halde hissettiren Bayrak isimli oyununun Garajistanbul’da sahnelenen ilk versiyonunu maalesef izleyememiştim. Benim izlediğim Santralistanbul’da sahnelenen oyunda ise ilk versiyondan farklı olarak hem oyuncu değişiklikleri hem de bugünden bakınca adeta bir televizyona (Ya da dijital dünyaya) hazırlık işareti olarak görebileceğimiz, oyunun bazı kısımlarının film olarak gösterilmesi ve sahneyle seyirci arasına çekilen cam duvar gibi kurgusal değişiklikler mevcuttu.  Açıkçası camın arkasından kulaklıklarla izlenen bu farklı tiyatro deneyiminde, Köksal Engür, Ayten Uncuoğlu gibi oyuncuları kanlı canlı değil de daha evvel çekilen bir videodan izleyebilmek, Berkun Oya’nın ilgili rolü kendisi için yazdığını belirttiği Ali Atay’ı sanırım başka projeler dolayısıyla hiç izleyememek ve oyun sonunda oyuncuların selam bile vermemesi beni bir miktar sukut-u hayale uğratmıştı.

Fakat oyun her şeye rağmen baştan sona kadar psikolojik gerilim havasını koruyup merakı canlı tutmayı başarıyordu. Berkun Oya işlerine has o tuhaf ve enikonu rahatsız edici atmosfer, oyunun her anında kendini hissettiriyordu. Masum da bu öğeleri, uyarlandığı tiyatro oyunundan, Seren Yüce’nin başarılı rejisinin de etkisiyle, belki çok daha çarpıcı biçimde devralmış. Dizinin senaryosu,zekice yazılmış, şaşırtıcı ve seyirci üzerindeki etkisi test edilmiş bir tiyatro metninden uyarlanmış olmasıyla, özellikle diyaloglar açısından öne çıkan bir kaliteye sahip. Öyle ki oyundan akılda kalan “Su gibi özledim seni.” gibi etkileyici replikler, Masum’da da birebir kullanılmış. Oyunun ismi olan Bayrak ise, dizideki ilginç ailenin soyadı Bayrakçı olarak Masum’da yerini almış.