Ali | Kuzey Güney
Sena Peker

"Allah herkese senin gibi bir dost nasip etsin." Kuzey, bu lafları Ali'ye söylerken gerçeklerini düşünüyordu. Kendi ağabeyini, onunla olan ilişkilerini... . İnsan ailesini seçemez. Ama dostunu seçebilir. Daha 5-6 yaşlarındayken tutuyorlar ellerini, bırakmıyorlar. Birbirlerine hep "Kardo" diyorlardı. Kardeş'in kısaltması gibi... Bir dostluk, insanın daha ne kadar içine işlenebilir? İşte bu kadar.

Size Ali'den bahsedeceğim. Ali, pazarda sütyenleri üst üste takıp satan, kendi ekmeğinin derdinde bir adam. Karadenizli. Bir annesi var, alzheimer. "Allah bugünleri aratmasın yeter." diyor. "Bugün var, yarın yok..."
Kendini, dostunu frenlemeye adamış diyeceğim neredeyse. Kendisi çok mu durgun, sakin bir insan? Yoo... İki pürüzlü şeyi birbirine sürtersen düzelir ya. O hesap.
Bir insan arkadaş için insan arabasını satar mı? Satar. Satıyor. O basit... Peki, arkadaş için ölünür mü? Ölünür. Ölüyor. Dostumun düşmanı düşmanımdır. Dostunun düşmanının kurşununa kurban gidiyor. "Soğuktur oğlum oralar, gitme!" Öldükten sonra onun anısına hatıra ormanı oluşturuyorlar. Kuzey'e doğum günü hediyesi... Kalbindeki sönmemiş yangına ancak böyle bir şey ilaç olabilirdi.