Ne oluyoruz yahu diye düşündüren bir itiraf sahnesi kurgulamasalar da Kiralık Aşk sezon finali sırf limonata şokuyla bile uzun süre akıllardan çıkmazdı. Hoş dakikalarca aşırı dozda Neriman-Türkan atışmasına maruz bırakıldıktan sonra zaten pratikte ancak o an sezon finali başladığı için böyle görkemli bir açılış yapmak istemiş de olabilirler. İyi de oldu, bir ferahladık bir serinledik. Hem tüm detaylarıyla büyük andan çok daha önce görüldüğü için düğünde Defne'nin onu giymeyeceğini gayet iyi anladığımız gelinlikten kurtulduk hem de koca yaz boyunca döne döne izleyeceğimiz dünyalar sevimlisi bir sahneye kavuştuk. (Keşke daha uzun olsaydı orası ayrı tabi, çünkü Ömer İplikçi ıslak kedi yavrusu gibi Defne’yle uğraşma fırsatını nasıl kaçırdı aklım almıyor Şükrü! ) Üstelik bir yıl öncesinin o muhteşem günlerinden kalmış gibi. Dün bir bugün iki demeden Passionis'in çılgın yoğunluğuna kapılmış sonra da kendini denizde bulmuş Defne'nin 'kırıldı kırıldı' telaşını unutan var mı? İşte onun gibi bir şeydi 'İstemiyorum. Evlenmeyeceğim ben. Gidin.' diye huysuzlanması. Peki ya duruma acil müdahale yine ve sadece Defne’nin Ömer’inden gelirken ‘Bana bak noldu’ diye ağlamasının tatlılığı? Hayır, izledikçe soruyorum sen neredeydin bütün bir kış, tüm o Cherie günlerini başa sarabiliyoruz mu? Sonuçta nikâh masasına giderken her şeyi anlatacak kadar gözünü karartan sensin, lazım olacak tüm bu saflığın, doğallığın, masumluğun. Bu arada Ömer'e niye mi pek değinmedim? Esmerlerin şahı olduğu yetmiyormuş gibi şimdi bir de süper kahramanlıklarıyla mı uğraşmayım? Bu kadarına hakkı yok ki!