Defne'nin cenderesi bitmek bilmedi. Aşka saygımız sonsuzdur. İlk bölümde, sevdiği adamı kurtarmak için, Defne'nin oyunu kabul etmesini sağlamıştı Nihan. Aynı şekilde, Defne Ömer'e kavuşabilsin diye de Fikret'ten borç almasını sağladı. Sağladı ya da her şey onun yüzünden oldu. Rengini çözemedim bir saklamalısın bir anlatmayacak mısın diye diye bir seneyi devirdik Nihan'la da... Elli iki haftadır oyunla yatıp oyunla kalkınca, suçu kimin üzerine istersek atabileceğimizi farkettim. Misal, az evvel tüm yükü Nihan'a bindiren ben, şimdi de Ömer'i suçlayabilirim. Defne'yi öpmeseydi bunlar olmayacaktı. 

"Bir cendereye girdim ve sıyrılamıyorum işin içinden..."

Kendine uygun görülen cenderelere doymayan ve fazlasını arayan Defne, bu sefer de Fikret'i başına bela olarak aldı da bir de onun tehditlerine maruz kaldı. Fikret'e, "Ömer'e anlatacak mısın?" diye yalvaran gözlerle bakmasını asla unutamam. Yazıktır, günahtır!

Zannımca dürüstlükten ölebilecek Fikret, ankasını alıp giderken bir mektup hediye etti bizlere de sır topu Şükrü Abi'min ayağına kadar geldi. Oyunu bir onun öğrenmesi eksikti çünkü. Sonra bizde de ipin ucu kaçtı, oralar hepten muamma. Karın ağrısı ya da. Drama, facia, rezalet artık siz ne demek isterseniz.

"Bütün güzel şeyleri de bana bu derdim getirdi aslında..."

Tüm bu olana bitene tam da düğün günü, nikaha beş kala dayanamayan Defne de "Artık yiteeer!" diye hissederek, her şeyi Ömer'e anlattı da skandal neymiş o zaman gördük asıl. Ya da henüz görmedik, inşallah uzun uzun göreceğiz. Bildiğim tek şey şu; DEFNE MASUM ve kalan herkes suçlu. Editliyorum; İsmail hariç. "Yasemin'in suçu ne?" diye soracak olursanız, söyleyeyim; o da en başta Ömer'e asılmasaydı. Asıl en çok o suçlu. Sonra bir de dedemiz var. Al, evlendirdi Ömer'i Neriman, mutlusundur inşallah. Ömer de çok mutlu, evet! Ama iki kişi olabilselerdi daha mutlu olacaktı. Çekilin artık...