Mutluluk nedir? Herkes için farklı farklı anlamlara çıkan, bin farklı yoldan anlatılan bir kavramdır mutluluk. Televizyon dünyasında bir fırtına gibi esen Mad Men’in hayatımıza kattığı, aklımıza kazıdığı bir tanımı da vardır mutluluğun.

Mad Men’in ilk bölümünde ne öğrenmiştik, bir hatırlayalım. “Reklamcılık tek bir şey üzerine kuruludur. Mutluluk.” Geçen yıl, final bölümün hemen ardından bir mutluluk tanımı yapmışım ben de. “Mutluluk kimi zaman Lucky Strike sigarasının kavrulmuş olmasıdır, mutluluk kimi zaman Menken mağazalarının vitrinidir, mutluluk kimi zaman Kodak Carousel’ın anı yakalamasıdır, mutluluk kimi zaman Burger Chef burgerlerinin lezzetidir. Ve mutluluk Madison Caddesi’nin çılgın adamlarının ve kadınlarının girdiği fotoğrafı doya doya seyretmektir!” demişim. Bugün, Mad Men sularında gezinirken bir tanım daha ekleyeceğim. “Mutluluk, Mad Men dünyasının şahane insanlarını özledikçe rastgele bir sahne izlemektir.”

Hayatıma, çeşitli markalarla iç içe devam ediyorum. Dijital dünyanın içinde ilerleyip, fikirler üretirken kafamda ilk o kavram beliriyor. “Mutluluk!” Mad Men’e sadece bu yüzden bile ne kadar teşekkür etsem az.

Gönlümün efendisi Mad Men, son selamını verip de gideli bir yıl oldu. Çok zaman geçti, geçmeye de devam ediyor ama damağımdaki tat hala aynı. Sanki Mad Men’in finalini bir yıl önce değil, birkaç saat önce izlemişiz gibi.

İnsan Don Draper’ın travmalarını, Peggy’nin korkularını, Pete’in bencilliğini, Roger’ın şımarıklığını özlüyor. Hani normalde “Özleye özleye bunu mu özledin?” denilebilecek şeyler bunlar. Ama söz konusu Mad Men olunca insan özlüyor işte.

Yine özlemim tavan yapmışken düşündüm, taşındım, Mad Men bir sezon daha devam etse karakterlerimiz nerede olurdu onu yazıya döktüm. Finalde nerede kaldılar, şimdi sizce neredeler. Haydi gelin, Mad Men dünyasına uçuyoruz.