Hülya, sevilmek isteyen bir çocuk. Hülya, sevilmek isteyen bir kadın. Yoksullukla sınandığı çocukluğunda, dünyanın en güzel gözlerine sahip bir oğlan çocuğunun gözlerinde boğulmayı göze alan bir kız çocuğuydu o. Dilinden düşürmediği zenginlik, dilinde kalmış. Kalbi, yerini yurdunu bilmediği bir oğlan çocuğu için atmıştı. Hangimiz birinden hoşlanmadık küçükken? Hangimiz en ufak bir kalp çarpıntısını aşk sanmadık? Masumdu Hülya, belki de hikayenin en masumu.

Bir resmin içine girmek istiyordu sadece. Birileri tarafından sevilmek. Mal, mülk, para, itibar değildi istediği; sadece sevilmekti… Kerim fakir olsa yine de peşinden koşardı. Dünyanın en güzel gözlü çocuğuydu o, nasıl koşmasındı!

İnsanız, sevilmek isteriz. Bir resmin içinde yer almak, kalabalıklara karışmak isteriz. Hülya da istedi, istesin. Üç kişilik bir resim çizdiler şimdilerde, o resmi kimse ellemesin…